استفاده از بازیگران به قدری کوتاه و در هم تنیده بود که تفکیک شخصیت های داستان واقعا مشکل بود. چهره هیچ کدا م از شخصیت ها به خوبی پرداخته نشده بود. من فیلم قبلی آقای بهزادی را "تنها دو بار زندگی میکنیم" خیلی دوست داشتم. و در مقایسه این دو فیلم ایشان میتوانم بگویم ایشان در فیلمنامه هایی که با تعداد کارکترهای محدودتر و کمتر مواجه هستند، موفق تر می باشند.