یک یادداشت
به مناسبت اجرای نمایش "بی بی بیدل"
نویسنده:نادر برهانی مرند.
کارگردان:آزاده انصاری

" به نام خدای یاری دهنده "
همواره با خودم فکر می کنم در چه دورۀ سختی ناچاریم نقش پدر و مادر را بازی کنیم، در دوره ای که تمام دنیای فرزندت، خلاصه شده در یک گوشی همراه چند اینچی و ... و تو نمیدانی در حافظه آن، چند مگابایت "خوبی" و یا چند گیگا بایت "بدی "، ... دیدن ادامه ›› پر شده است !
آنروز وقتی به تماشای تئاتر " بی بی بیدل " نشستم ، گاه حجب و حیایم را در دستم می فشردم و آرزو می کردم این لغات در ذهن دختر هفده سالۀ بغلدستم ، تاثیر نامطلوبی نگذارد ، اما هربار به نگرانی ام یادآوری می کردم که : این نویسنده، " قلم بدستی" آشناست که معنا در کارهایش رنگ دارد و هر دیالوگ یا گفتار را در نهایت قوام خواهد آورد ،
و اینک : اگر چه هر اثر هنری می تواند قوی تر ، پخته تر و برتر از اکنونش باشد ، اما آنچه توانسته مرا بیش از همه از دیدن تئاتر " بی بی بیدل " سرشوق بیاورد آنکه :
در آمد و شدهای امروزی، در ارتباط های گسترده دیجیتالی، یکدنیا حرف تلنبار شده که همیشه برای گفتنش به پسران و دخترکان هفده ساله باید مزه مزه کنیم، تکرار کنیم، بالا پایین کنیم تا بپذیرند ، حال در این نمایش به شکلی مدرن و امروزی، در مدت زمانی حدود یک ساعت و نیم، آجرهای کلام ، یکی یکی چیده شد تا هنرمندانه بمفهومی برسد که باید می رسید و نشست در ذهن همه هفده سالگان. متشکرم .
متشکرم از شمایی که تلاش کردید تا نسل امروز و فردا، دنیای پرمعناتری داشته باشند .

" الهی به امید تو "
اشرف (فروغ) موسی خانی