خوب نظرا مختلفه...هیچ ایرادی هم نداره...من اصلا کار رو که دوست نداشتم....که اگه جا داشت بعد از 10 دقیقه بیرون می آمدم....خیلی چیزا برام عجیب بود...
- مدام خاموش شدن و 1 دقیق آهنگ گوش کردن برام غیرقابل تحمل بود..آهنگ به تکی قشنگ بود ولی با نمایش به نظر من همخوانی نداشت اونم به تعداد زیاد...
- دکور مدام عوض میشد ولی اصلا دلیلش رو نفهمیدم....تغییر خاصی ایجاد نمیشد و تاثیری هم در بازی نداشت...
- سوژه داستان رو نفهمیدم....اگه میهن پرستی آمریکایی بود که خوب پرداخت نشده بود.. اگه عشق و عاشقی بود که در حد آیتم های تلوزیون نمایش داده شده بود....
- بازی خانم یکتا ناصر به شدت مصنوعی بود و ایشون بیشتر حفظ می خوندن تا بازی کنن....
- آقای تشکر (برادر بزرگ) خیلی خوب بودن....
- کلن به نظرم اگه نیل سایمون نمایش نویسه خوب و مشهوریه...مثل هر آدم دیگه 4 تا کار عالی داره و 4 تا کار ضعیف یا متوسط ...دلیل نداره هر نمایش نامه ای اجرا باشه و جذاب باشه اونم برای جماعت ایرانی...
در مجموع مشخص بود که دوستان زحمت زیادی کشیده بودنند (حالا یکی مثل من خوشش نیومد)..برای همین لازمه ی خسته نباشید به همشون بگم...ولی کارو توصیه نمی کنم....