به زعم من نمایش جالبی بود و به عنوان تماشاگر غیر متخصص ازش لذت بردم ،مخصوصا خیلی خوشم اومد که روی یک بحث بسیار ساده درباره هوس که ویژگی لاینفک انسانی هست ولی همواره نزد این گونه نکوهیده بوده تاکید داشت(البته تزریق زیر جلدی مسائل امریکای معاصر با نویسنده هم شدیدا احساس میشد)،بازی هنرمندان عزیز هم تک تک قابل تقدیر بود.
ولی یه معذلی که همیشه من حس میکنم و بهش حساس شدم اینه که در اغلب نمایشهایی که رفتم در شروع کار صدای بازیگران گویا آشنا به حجم سالن نیست و طنین کافی ندارد تا اینکه بازیگران خود تنظیمی رو اجرا میکنند!!!!
پیشنهاد من به دوستان اینه که حتما تشریف برده و نمایش رو ببینند.