نام شعر : پای کوبان بهار

پای کوبان بهار

پیچ در پیچِ میر ، پیده ، گیل کَلا

هلهله سبز بهار

میسپارد دست بَر عروسِ زانوس

کوچه هایش می کند سنگ فرشِ نو بهار

خانه هایش می کند خیس از عطر سفال

عروسِ زانوس

روستای کندلوس

دخترانش لعل سرخ چون می ناب

پسرانش سبز چون قامت سرو

روستای کندلوس

چشمه هایت جوشان

مردمانت خُرم پای کوبان بهار

مهدی ه