استراگون: خنده داره. هر چه بیشتر می خوری، بدتر می شود.
ولادیمیر: در مورد من دقیقا بر عکس این است.
استراگون: یعنی چی؟
ولادیمیر: هر چه جلوتر می روم به آشغال عادت می کنم.
استراگون: این یعنی برعکس؟
ولادیمیر: به طبع آدم بر می گردد.
استراگون: به شخصیتش.
ولادیمیر: کاریش نمی شود کرد.
استراگون: تقلا کردن بی فایده است.
ولادیمیر: آدم همانی است که هست.
استراگون: لولیدن بی فایده است.
ولادیمیر: ذات عوض نمی شود.
استراگون: هیچ کاریش نمی شود کرد.

نمایشنامه در انتظار گودو
ترجمه علی اکبر علیزاد