همچنان افتضاح بود. چرا اصلا بازیگران هیچ هماهنگی با هم نداشتند. از لحاظ کاراکتری، حسی، دیالوگی. انگار یک فیلم مثلا کمدی با فیلم اجتماعی میکس شده بود. اصلا بازیگری مثل آقای پسیانی یا بازغی چرا در چنین فیلم هایی بازی میکنند؟ یعنی کارگردان بازیگری مناسب تر از سحر قریشی نمیتوانست پیدا کند؟؟ شاید هم به خیلی ها پیشنهاد شده بود اما حاضر نشده بودند بازی کنند. چون فیلمنامه خیلی بد بود. گویا نویسنده هی نوشته بود، بلند شده بود رفته بود شام بخورد، حسش عوض شده بود دوباره نوشته بود اما در ژانر دیگری، دوباره رفته بود چای خورده بود و دوباره نوشته بود و دوباره ژانر دیگری. بعد هم اسم فیلم نازنین بود. یعنی بازیگر نقش اول فیلم باید حضور تاثیرگذاری میداشت. اما اصلا و ابدا چنین نبود. کلا نقشش هم خوب پرداخته نشده بود. گریمهای یک شخص به شدت در سکانس ها تغییر میکرد. یعنی رنگهایشان کم و زیاد میشد. گویا گریمور یادش میرفت بار قبل چطور گریم کرده بوده. اصلا گریم این سبکی مطابق با این نقش بود؟؟ حضور مجید صالحی دقیقا گویایی چه بود؟؟؟ توروخدا کمی در فیلمسازی دقت کنید. حیف وقت. حیف برخی بازیگران که تصویر خوبشان را در ذهن بیننده با اینگونه فیلم ها کم رنگ میکنند.