محض اطلاع شما، فیلمهای سرب، دندان مار، اعتراض که هر کدومشون جایگاه ویژه ای توی سینمای ایران دارن، بعد از انقلاب ساخته شده. (برای اینکه بحث کــِژ پیدا نکنه، اسامی فیلمهایی مثل سفر سنگ، سلطان و جرم رو شما درنظر نگیرید!)

اعتراض که اساسا فیلم بدیه . سرب و دندان مار هم فیلمهای متوسطی اند از یک فیلمساز متوسط . که باتوجه به کارنامه پربارش (از نظر تعداد) هنوز وامدار دو سه فیلم ابتدایی کارنامه اش است . بخوانید « نان سالهای جوانی » . دوست من کیمیایی طرفدارای سینه چاک خودشو داره (عین همین مطلب پایین ، "فقط یک فیلم از کیمیایی")و البته اندک منتقدی ! که زبان حال استاد را نمیفهمند ! و باغرض ورزی تمام تک تک شاهکارهای استاد رو به باد انتقاد میگیرند . کیمیایی یه قیصر داره (که البته خوبه . یعنی فیلم هنوز سر پاست ) و البته کلی فیلم غیر قابل دفاع که در بهترین حالت متوسطند .

نوشته شما در حد «اطلاع رسانی به جماعت در خصوص سلیقه شخصیَم» قابل احترامه. بیشتر از این، حرفی نیست... مثل همین متن من!

مگه تعریف دیگه ای از سینما سراغ داری ؟؟؟ سینما غیر از تجمیع نظرات شخصی نیست . اما این تجمع آرا در مورد شخص کیمیایی جز در همون یکی دو مورد هیچ وقت به شکوفایی نرسیده و نخواهد رسید . من عناوین فاجعه بار کارنامه کیمیایی رو میگم بقیه هم کلاه خودشونو قاضی کنند تا متهم به اطلاع رسانی در خصوص سلیقه شخصی نشم. فریاد - تجارت - محاکمه در خیابان - رییس - حکم - اعتراض - مرسدس - سربازهای جمعه همین مترو پل و ... کافی نیست ؟؟؟در ثانی شما که حرفای بقیه رو اطلاع رسانی میدونی و احتمالا نظرات کارشناسانه خود و جماعت مجیز گو رو که اساسا از یک فیلم بی مسئله و یک فیلمساز راه گم کرده حیران دفاع میکنند این اطلاع رسانی رو بپذیر . دور کیمیایی تمام شده . دوری که بعد از همان قیصر تمام شده بود. «بخوانید سلیقه شخصی» .