اریک امانوئل اشمیت نویسنده ی مورد علاقه ی من هست و قلمش رو خیلی دوست دارم.
دیشب این کار رو دیدم. متاسفانه زیاد راضی نبودم. البته فکر می کنم قطع شدن برق وسط اجرا باعث شد بازیگرها رشته ی کلام از دستشون خارج بشه و این تقصیر اونها نبود، اما در کل فکر می کنم متن این نمایشنامه جا داشت که بسیار بیشتر روش کار بشه. به نظرم لحنی که بازیگر مرد جمله هاش رو ادا می کرد مقداری غیر حرفه ای بود. روند ماجراها خوب پرداخته نشده بود و دوستان من که نمایشنامه رو نخونده بودند، آخرش نفمیدند چی شد که تمام شد!
اما باز هم ممنون و خسته نباشید.
خدا قوت.
به امید اجراهای بهتر و حرفه ای تر.