امشب براى دومین بار این نمایش و دیدم و چه قدر براى دومین بار هم خوب و عالى بود ، هم کارگردانى خوب بود هم بازیگر ها عالى بودن ، من مثل بقیه دوستان عقیده ندارم به دورِ همى این نمایش !!! چون همین دور همى درد دل خیلى ها بود که متاسفانه بعضى از دوستان نمى دونم چرا این قدر سطحى نگاه مى کنن به نمایش و نظر مى دن ! نمایش به حدى ساده و روان هست و پایانى میخکوب کننده داره که انگار همه ما از زمان تمرین این گروه باهاشون همراه بودیم ! پز روشنفکرى بسه! حرفم با دوستانى است که این نمایش رو دورِ همى خوندن !
شاید کمى انصاف خوب باشد ! جایى خوندم که نمایش چند بار بازبینى شد و حتى دو سال طول کشید به اینجا برسه ! این یعنى تمام تلاش کارگردان و گروه براى حفظ کردن اون چیزى که مى خواستن به مخاطب بگن ! به حدى واقعى و تلخ بود که بعضى وقت ها خنده ها هم از گریه غم انگیز تر بود !
ما که لذت بردیم و خسته نباشید به عمو خسرو دوست داشتنى و ارژنگ عزیز و همین طور آقاى احمدى با ذوق و موفق .
امید به روزهاى خوب و اجراهاى جدید این گروه .
سین -الف