نزدیک به ده سال پیش از این روز که برخوانی آرش را خواندم، در انجام کار با خود می اندیشیدم که آیا شدنیست که روزی این بر خوانی بر صحنه بنشیند؟ وای از شبی که بر من در شنیدن این کار با آوای این نیک مرد آزاده گذشت.
به استاد میکاییل شهرستانی همان سان که پس از پایان نمایش دستشون رو به گرمی فشردم و خسته نباشید گفتم، دگر بار شادباش میگویم و به دلیل دلشدگی و شیدایی بیش از پیششون و بزرگواری بی مرز ایشون از ایشان سپاس گذارم؛ که زمانی رو فراهم نمودند که هم به نجوا این برخوانی زیبا و دلینه را بشنویم همچنین این سان هم اندک، نقشی بر نگاره ی نگارین هنرمندان بنهیم. درودِ یزدان دادگرِ پاک بر شما استاد و تمام هنرمندان دلشده چون شما... امید دارم تمام دوستانی که از این گذر گه گذر می کنند این برخوانی را دیده باشند.