واژه ها

آدمک های غمگین زندانی اند

در سلول های دهانم

سال هاست

در حسرت روزنه ای نور

نشسته اند

تا کی سکوتم بشکند

تا کی بمیرم

شاعران

بزرگترین زندان های جهان اند

وقتی که سکوت کرده اند



از: مه دیار دلکش