می خندی و مورچه ها فراموش می کنند

دانه ها را باید به کجا ببرند

شبیه پیامبری که از رازی آگاه ست

می خندی

و عین خیالت هم نیست

که شاعری تازه کار باید بتواند

خنده ات را به چیزی تشبیه کند

از: مه دیار دلکش