نمایش شکلک...
من علم این رو ندارم که بخوام در مورد نمایش و تئاتر نظر بدم و صرفا دیدن تئاتر به عنوان یک تفریح برام به حساب میاد.این کار رو به عنوان یک بیننده عام دوست داشتم. اما از دیشب که این نمایش رو دیدم چند سوال ذهنم رو درگیر کرده:
1. آیا واقعا برنامه ریزی برای اجرای یک نمایشی که بیش از 1 ماهه هر شب اجرا میشه انقدر سخته که تیم اجرایی عزیز با 25 دقیقه تاخیر کار رو شروع کردن؟!
2. آیا الزامی هست که بیننده ها تا وسط صحنه ی نمایش نشسته باشن؟!پس دلیل اینهمه فروش بلیط اینترنتی و داعیه ی تکنولوژیک شدن برای چیه؟!(بماند که با وجود خرید اینترنتی بلیط حدود نیم ساعت در صف گرفتن بلیط منتظر شدیم)
گروه اجرایی و هماهنگی برای زمان و شرایط بیننده احترام و ارزشی قائل نشده بودند و احتمالا نخواهند شد و این مسئله بسیار آزار دهنده است اما بودن در کنار برخی بیننده هایی که شرایط محیط رو درک نمیکنند و به اون احترامی نمیذارند هم به همون اندازه آزار دهنده و ناراحت کننده هست.چیزی که این روزها در اکثر کارهایی که دیدم در هر ژانری که بودند برام پیش اومده!دوست عزیز، هنر دوست محترم، بیننده گرامی!این حق بازیگر تئاتر و سایر بیننده ها هست که زنگ تلفن شما، صدای خنده های بی دلیل و فوق العاده بلندتون و نظراتی که بلند بلند در مورد دیالوگها و یا بازی ها وسط اجرا اعلام میکنید مزاحمشون نشه!!!این رفتارها در شان تئاتر های کمدی موزیکال هم نیست چه برسه به کارهایی مثل سقراط و در انتظار گودو و شکلک!!!!
همه درد دل های من در بالا چیزی از ارزش اجرای خوب دیشب کم نمیکنه اما بد نیست در هر جایگاهی که هستیم به این مسائل هم کمی فکر کنیم و برای دیگران ارزش و احترام قائل باشیم...!