Mona Zandi Haghighi
Yesterday at 8:46pm · Edited ·
در این روزهای شلوغی، که همه جو گیرانه طور به نجات جان انسان ها پناه می بریم، دیدن تاتر هم هوایی در تالار حافظ، تلنگر شدیدی بود به یادِ از یاد رفتن ها. کسانی که رفتند و کسانی که ماندند. تاتر هم هوایی یادآور عشقی است که این روزها از یادِ همه ما رفته. عشقی فراتر از آنچه بدست می آوریم، عشقی به وسعت از دست دادن، ازدست دادنِ عزیزترین موجودیِ ما، از دست دادن جانمان! از الهام کردا می گویم نه چون دیگران به همان اندازه تاثیر گذار نبودند، که بودند. از الهام کردا می گویم ،چون چنان عشق را از لحظه شروع اولین دیالوگش در جان آدم پرتاب می کند که انگار قدم به قدم از گذشته تا حال با شخصیت نمایش،در نفس های عاشقانه و بغض های فرو خورده اش همراه بوده ای. اگر می خواهید احساس ناب انسان بودن را از نزدیک تماشا کنید این شب ها ساعت 8 عصر سری به تالار حافظ بزنید تا متن تاثیر گذار مهین صدری و کارگردانی موفق افسانه ماهیان را با بازی درخشان ستاره اسکندری و الهام کردا ببینید.
24 ساعت است که از دیدن این نمایش می گذرد و من هنوز بغضم تمام نشده، بغضی نه از سر غصه، که از دیدن وسعت عشقی چنین تمام ناشدنی...