آنجا که سخن باز می ماند موسیقی آغاز میشود...
سلام
من اصلا خوب نمی نویسم اما میخوام بگم که معجزه فرشاد عزیز منو مسخ کرد ، ترکیب بینظیر آواها و گیتار بیس و ریتم اغراق آمیز حرکت بازیگران و همینطور بازی با نور در قسمت تاریکی نمایش بسیار خوب بود.
بازی و حرکات صورت شهرام و سهیلا بسیار خوب بود تا جایی که گاها منو به یاد فیلمهای فکاهی در ژاندر جبهه و جنگ میانداخت٠
به فرزین به نسبت نسیم در مورد نوع حرکات و بازی گرفتن از اعضاء بدن میشه نمره بهتری داد و در کل به نظرم نسیم آمادگی لازم رو نداشت گویی به نوعی خجالت زدگی در برابر تماشاگر دچار شده بود.
راضیه برومند و بهرام شاه محمدلو خوش درخشیدند و طنین صدای این دو بهمراه شاهکار موسیقی فرشاد ستون اصلی این نمایش بود (البته از دیدگاه من)
واقعا از همه دوستانم تو این نمایش تشکر میکنم و دلم میخواد بگم با اینکه این نمایش هنوز جای کار بیشتری داشت ولی باصدای بلند میگم خدا قوت ...
سبز باشید