با سلام و خسته نباشید!
انتقادپذیری اصولا" چیز خوبیه!
از این رو به بازنویسی نظر (و نه نقد) خویش می پردازم:
"چندیست" که این کارگردان ایده ها و دغدغه های ناب و به جای خود را نمی تواند خوب از آب درآورد، کار ساخت و پردازش آنها را باید به کس دیگری واگذار کند، وگرنه به طرز عجیبی "حیف" می شود!
این روزها باور اینکه به پایان فیلمی می رسیم، نابهنگام و جانکاه است!
نمی دانم چرا و چطور به راحتی از آن می گذرند!
وسواس و دقت کافی و خیلی چیزهای دیگر در بین فیلمهای کیمیایی گم شده است، چنانکه به سختی می توان فیلم های اخیرش را (با صرف نظر از موضوع های خاص خودش) به او نسبت داد و بازشناخت!
نمی توان از روی دیالوگ های مصنوعی و شخصیت ها و بازی های درنیامده به سادگی گذشت!
فیلمساز باید زحمت بکشد تا بیننده، ... دیدن ادامه ›› فیلمش را باور کند و منطق هایش را بپذیرد وگرنه مانند اتفاقی که در فیلم ایشان افتاد، صحنه ها تبدیل به کمدی میشود و انسان را به "خنده" وامیدارد و این اتفاق در شئن سینمای کیمیایی نیست!
یک ایده ی خوب به تنهایی کافی نیست، "ایده پردازی" لازمه ی کار است!
نباید تماشگر را دست کم گرفت، باید پای یک اثر هنری زمان گذاشت، حتی اگر به جشنواره نرسد!
خواندن این طرح اولیه که "زنی شبانه به سینمایی متروکه در یکی از محله های قدیمی تهران پناه می آورد و دو مرد پشتیبان او میشوند"، کلمه به کلمه اش ناب و دوست داشتنی بوده و نگاه نویسنده، ما را پا به پای خود میکشاند اما همین که از این نقطه ی عطف میگذریم، به قول آقای "امین عظیمی" در بخش آوای تیوال، فیلم دچار سکته میشود و دیگر به حالت اصلی اش باز نمی گردد، و قبول سایر حوادث را ناممکن میسازد!
پس بحث سر این نیست که طرز فکر و شاهکارهای گذشته ی مسعود کیمیایی را درک نمیکنیم یا سلیقه ی ما نیست یا آنهارا فراموش کردیم یا از ممیزی ها بی خبریم و یا چنین و چنان، بحث سر این است که با توجه به توانایی و پیشینه ای که از ایشان دیدیم، پذیرفتن فیلمهای اخیرشان را دشوار کرده است!
متاسفانه به دلیل کمبود فیلمهای خوب روی پرده ی سینما در سالهای اخیر، مردم انتظاراتشون رو پایین آوردند و به هر فیلمی که ترجیحا" اسم کارگردان بنامی رو دنبال خودش داره راضی میشوند و میپسندند! انگار نگرانند که ارزش فیلم های "واقعا" عالی این پیشکسوتان پایین بیاید، اما واقعیت اینه که هر فیلمی به طور مجزا جایگاه و شناسنامه ی خاص خود رو دارد و نگرانی بنده و امثال بنده در خصوص زوال سینمای ایران واقع بینانه تر است!
(و من الله توفیق)
"کیمیا"