فیلمی بود که ارزش دیدن داشت...کلی خندیدیم، ولی نمی تونم بگم که دوستش داشتم، شاید به خاطر حس بدبختی بود که موقع بیرون اومدن از سینما بهم دست داده بود...
درسته که جریان شخصیت رضا عطاران می تونست برای هر ملیتی بیفته و اصلا اتفاقات ربطی به ایرانی بودن شخصیت نداشت، درسته که تو فیلم، ایرانی های موفقی مثه اصغر فرهادی و غیره هم وجود دارند ولی نمی دونم چرا این فیلم آخرش بهم این حس رو داد که ما ایرانیا چقد بدبختیم!!!!.....(حالا جدا کارت خانه سینما تو کن هم معتبره یا شوخی فیلم بود؟!!؟)
جا داره از کسانی که نشستن و لباس اون همه خانم های حاضر در جشنواره کن رو پوشیده کردند هم تشکر کنم!!! چه انرژی و استرسی داشتند بنده خداها!!!...با این وجود یکی از سرگرمی های فیلم کشف سانسورهای بود که انجام شده بود، مخصوصا آستینهایی که چند صدم ثانیه جا می موند از تن صاحب لباس!!!...و فکر کنم یکی از سختی های فیلم گرفتن پلان در جاهایی بوده که مقدار خانم های لختی حداقل باشه!!! :-)))