مصی عزیز
خوشحال شدم از خواندن شعرت و همینطور ستایش می کنم جرأت و جسارتت را در بیان مکنونات قلبیت به زبان نظم. اما چند نکته:
1- بیشتر و بیشتر مطالعه کن و شعر بخوان از متقدمین و متأخرین در هر قالب و سبک، غزل و مثنوی، قصیده و شعر سپید و نیمایی. هر چه بیشتر شعر بخوانی بیشتر یاد میگیری و بیشتر اشتیاق پیدا میکنی برای غوطه ور شدن در این دریای بی پایان.
2-اگر مشتاق به سرودن غزل هستی (همانند همین شعر)،دانستن عروض و قافیه برایت واجب و آرایه ها و صنایع ادبی برایت لازم است.
3-چنانچه نقد و نظری هم راجع به همین شعر خواستی، دریغ نمیکنم.