اکثر مطالبی رو که اینجا نوشته شده بود خوندم اما جالب این بود که همه بیشتر راجع به نمایشنامه نوشته بودند نه نمایش...
از نظر من این نمایش جزء ضعیفترین کارهایی بود که این اواخر دیدم، همیشه معتقد بودم یه متن خوب با یه اجرای ضعیف کار ناخوشایندی می شه که تو این اجرا کاملا مشهوده. البته نمی شه از ایده های خوب کار چشم پوشی کرد مثل استفاده از صداها به صورت زنده یا دیوارها که باز هم معتقدم استفاده بهتری می شد ازش کرد.
در هر حال از نظر من ردپای کارگردان بیشتر از هر چیز دیگه ای در این عدم موفقیت پیداست، بازیهای ضعیف ، گاهی استفاده های نادرست از دکور، عدم یکدست بودن بازیها، درک نکردن درست کاراکترها از سوی بازیگران و...
ولی با این حال خانم سجادیه همچنان دوست داشتنی هستند، و به همه اعضا گروه خسته هم نباشید می گم...