هر کس با تنهایی اش از نظر اساتید تئاتر و سینما بدون هیچ تعارف:
گوهر خیراندیش: من در تمام لحظات اجرا همراه این نمایش بودم این نمایش دغدغه روز جامعه ما بود از کارگردان نمایش به خاطر خلق یک اثر زنده و ملموس تشکر می کنم.در جهانی که ما زندگی می کنیم انسان مطالبات زیادی دارد،عشق،نیاز به یک دوست و یک زندگی آسوده.اما چه زیبا دیدیم که تمام آرزوها دست یافتنی نیستند،جهان این نمایش مرز نمی شناسد و اگر در اجرا از مکان خاصی صحبت می شود مقصود آن مکان نیست بلکه جهانی ست که اکنون در آن زندگی می کنیم،آدم ها هدف شان این است که اگر زندگی خوبی ندارند، آینده ی خوبی برای فرزندشان رقم بزنند،همچون شخصیت این نمایش که تمام زندگیش را صرف پسرش کرد و باز هم خوشبختی حاصل نشد،روابط انسان ها به درستی کار شده است و ما چه تعارض عمیقی را بین این دنیاهای مختلف شاهد هستیم،من باید اشاره کنم که کارگردانی نمایش بسیار روان و دقیق بود و با توجه به محودیت هایی که وجود دارد، روابط انسانی بسیار ملموس و زیبا روی صحنه ایجاد شد. ویژگی اثر این بود که محدودیت باعث شده کارگردان با وسواس صحنه های نمایش را دقیق و قدرتمند ترسیم کند