با سلام و احترام
توجه. توجه
این مطلب یک نظر خالی از غرض و تنها نظر شخصی حقیر میباشد
لطفاً خالی از اعمال نظر و قبول تفاوت دیدگاه مطالعه بفرمایید
ژست های روشنفکری دیر زمانی است که از دایره یکسری اِلِمان و کلمات تکراری خارج شده
اینکه کار رو با یکسری جلوه های بصری و دوربین روی دست بگیرم هم نه آوانگارد است نه هنر والا
کلیشه های اگزجره در قالب فرمانده هان زور گو پدر و مادر بدبخت صاحبکاران جلاد آدمهایی که تا خرخره در بدبختی غوطهورند
دانشجوی اخراجی بیکار بی هدف بی آینده کیوسک پلیس سوخته
آدمهای بد جنس و بد ذات
موزیسین های جا مانده و وامانده کار بلد
صاحب خانه نامرد
... دیدن ادامه ››
عشق شکست خورده فقر آدمهای قرصی و عصبی
و.........
فیلمساز عزیز اگر میخواهی از درد بگویی درد را آنقدر فریاد بزن که درد دارد نه بیشتر که حجم فریادت صدای تمسخر آمیزی از تمارض باشد
فیلم عصبانی نیستم فیلمی بسیار کم ارزش با بازیهایی به شدت ابتدایی است
فیلمی که یک نفر را سیبل میکند و همه بدبختی ها را به سرش میریزد
فیلمی که نقش اصلی فیلم بلاتکلیف است آدم مبارزی که عجیب ترین پیشنهادات را میگیرد از سرقت قطعات خودرو تا کیف قاپی از همه جا رانده و مانده است آدمی که با عناصری که خودش هم قبولشان ندارد و میداند که فاسد هستن برای همکاری میرود تا بهشان نه بگوید
متاسفانه هرزگاهی شکلی از بیان مد میشود وپیروی از این فرم آنچنان ارزشی جشنواره پسند و روشنفکر محور میشود که نتیجه اش فیلم هایی از این دست را به ارمغان میآورد
گاها آنقدر انگشت اشاره در حلق فقرهای جامعه میکنند تا بالا بیاورد هر آنچه که هست را در یک فیلم
اینکه یک دانشجو ستاره دار شود دانشجویی که روزی عاشق بوده و از شریعتی و مصدق میگفته مبارزه میکرده و قهرمان دانشگاه بوده تا آنجا که به معشوقه اش میگوید یک روز از اینکه با من راه میرفتی پُز میدادی به همه ..... و امروز آنقدر حقیر شده که برای کسب حداقلی ها تا بازار مال فروشان میرود و پیشنهاد کیف قاپی را میشنود اصل واقعیت ها در داستان به مسخره میگیرد
تصور اینکه شاید سیاه نمایی های اینچنینی یک مدال افتخار برای فیلمساز است
مثل اینکه خیلی ها به اینکه فیلم ما توقف بوده افتخار میکنند و ماه عسل فیلم مثلا هاری از کار در میادین
یا اینکه رده بندی سنی به فیلم میدهند و مثبت چند ها را راه میاندازند
در هر حال برای سینمای ایران میشود دلسوزاند سینمایی که فیلم های پر فروش و گیشه پسندش کمدی های سخیف و دم دستی کم ارزش با رویکرد شوخی های جنسی و لفظی و گاهی هم حتی دستی است
برای بازیگرانی که در قفس تکرار افتاده آمد و دور باطل میزنند
کارگردان هایی که مدعی مولف بودن هستند و آثارشان ........
بیاید کمی واقع گرایانه تر ببینیم بشنویم بگوییم بپرسیم بخواهیم
خشمم رو در نوشتن این نظر ببخشید بسیار غمگینم برای مردمی که در تئاتر به یک کلمه گ و ه میخندند
برای مردمی که با یک اشاره به اعتراض جهت و جو میگیرند
و.....