یادداشت "رویا افشار" درباره نمایش برلین

برلین آگاهی نهان در پس ذهن را به چالش می کشد، صداقت را هویدا میکند و نهان قلب را عیان میسازد...

راست یا دروغ...

تا چه میزان قدرت شنیدن حقیقت را داری؟

تا چه میزان احترام حقیقت رانگاه میداری؟

تا چه میزان خود را محترم میداری؟

یک جایی، یک کسی یاد گرفت،حقیقت را پشت دروغ پنهان کند،یک جایی،یک کسی یاد گرفت با فریب خود،حرمت خویش نگاه دارد،،،،

در خیلی دور ،سیاست جای صداقت را گرفت و هر آداب سیاسی توجیهی هنجار بخود گرفت برای تایید رفتار مدافعانه کذب نسبت به خود،ناهنجار درون جامعه ،جای هنجار را گرفت، از آن رو که جماعت خودفریبی را بسی آسان تر از درک حقیقت و تلاش برای یافتن راه درست پنداشت،پنداشت ها قوانین را ساختند و ناهنجار عادت روزمره شد...

برلین با وجود اجرایی روان و هدایت بی طرفانه و بسیار همه جانبه جوکر ( آریان رضایی) تماشاچی را به جدل با خود میکشاند،یک سالن دنج،در اختیار جمعیتی،بیگانه از هم،که یکباره از هر قومی به هم نزدیک تر میشوند، بی مهابا،هرکس فرصت اظهار خود را پیدا میکند و در این فرصت کوتاه،اما کامل، در نهایت هرکس میتواند آگاهی، درایت و صداقت خود را بکاود...

هرچند آریان رضایی بحثی عمیق وبسیار سخت و چالش برانگیز را انتخاب کرده بود، (راست یا دروغ) اما حضور فعال جمع ، در این چالش بسیار سخت،نشان داد،تماشاچی،از هر قشر،باهر میزان آگاهی وسواد،آنگاه که مورد احترام قرارگیرد،تا چه میزان قادر به درک درست از نادرست است...

مسلما این یکی از میزان های تئاتر ستمدیدگان است،که آریان رضایی با صداقت و صراحت تمام،پویا وفعال ،بدان می پردازد،من آرزو میکنم این فرصت مدام باشد،این تکاپوی زیبا برای آگاهی با هیچ شکل دیگری  قابل قیاس نیست،حداقل در شکل نمایشی آن،از صمیم قلب به گروه اجرایی برلین تبریک میگویم وخوشبختم که امشب در این جدل فرهنگی حاضر بودم،و برای آریان رضایی توانی سرشار آرزو میکنم،تا راه سخت را با ملایمت هموارکند ،اینک در این زمان او پرچمدار گفتگویی فرهنگی در سالن های تئاتر است،تلاش زیبا و صادقانه او را ارج مینهم... برلین امشب با ورود به وجدان آرام تماشاچی،احترام به او را زنده کرد...

و اما... من هنوز  در تلاطم رویدادی زنده هستم که در  پلاتو نمایش تئاتر شهر رخ داد...   رویا افشار