برخی بازیگران تئاتر می‌خواهند با تقلید راه صد ساله را یک شبِ طی کنند

مهسا ظهیری در گفت‌وگو با میزان پیرامون نقش خود در نمایش «هاری» گفت: من در نمایش «هاری» در قالب شخصیت «دلی» به ایفای نقش می‌پردازم، دلی شخصی است که دلربای حضرت اشرف است و دوست دارد از خودش برای دیگران بگوید؛ او از اینکه توی سرش مدام کلمه‌ها می‌چرخند می‌خواهد سخن بگوید، اما در این امر ناتوان است،وی در همین راستا ابراز کرد: در ادامه داستان نمایش «هاری» ما به این خواهیم رسید که صبر کلید تمام موفقیت هاست و امیدوارم روزی همه از این خواب غفلت بیدار شویم و به آگاهی وجدان و دل برسیم.

این بازیگر تئاتر با اشاره به مضمون داستان نمایش «هاری» اظهاری کرد: این نمایش در واقع به جایگاه قدرت می‌پردازد که ممکن است هر فردی به آن برسد و این که چطور از آن استفاده کند بسیار مهم است. زبان نمایش به ادبیات قاجار طعنه می‌زند بنابراین مخاطب در تماشای این نمایش مجبور است به خود فرصت بدهد؛ فرصتی برای یافتن، جستن، پیدا کردن و چیزی که حتی خودش هم نمی‌داند چیست، مخاطب برای دیدن نمایش «هاری» نیازی به توضیح ندارد چرا که به واسطه اشتراک ذهنی با هنرمند در تجربه امر فقدان در جهان امروز تعابیر درون شخصیت‌ها را تشخیص می‌دهد.

این بازیگر تئاتر پیرامون ریسک اجرای نمایش در شرایط کرونایی بیان کرد: همه عاشقان ریسک می‌کنند، تىاتر عشق و کار ما تئاتری‌ها است، من معتقدم این جداسازی تئاتر از دیگر فعالیت‌های هنری و غیر هنری اشتباه است، این روزها ما در حال اجرای نمایش «هاری» هستیم و امیدوارم مردم از دیدن این نمایش لذت کافی را ببرید تا تلاش گروه اجرایی دیده شود، همین برای ما کافیست.

ظهیری با اشاره به ورود علاقمندان به عرصه هنرهای نمایشی ابراز کرد: در نسل جوان پویایی و طالب بودن برای کسب دانش کمرنگ شده و علاقمندان به بازیگری براساس الگوبرداری و تقلید می‌خواهند راه صد ساله را یک شبه طی کنند، این افراد کمتر پیش آمده در جایگاهی باشند و رشد کنند و ورودشان به عرصه بازیگری همانند شهابی است که زود خاموش می‌شود.

وی خاطرنشان کرد: «هاری» ماحصل چندین ماه تلاش ما و به همت تمام بچه ها، تک به تک که پا به پای هم همقدم شدیم است ، یک بازیگر برای جان بخشیدن به نقش خود چه کاری باید انجام دهد جز آنکه از جان مایه بگذارد؛ ما این کار را با تمام وجود انجام دادیم، از افشین زمانی کارگردان و بازیگر نمایش «هاری» صمیمانه قدردانی می‌کنم که نقش «دلی» را به من بخشید.