هستی حسینی در تازهترین تولید تئاتر مستقل تهران، نمایش «وقتی کبوترها ناپدید شدند» اثر نویسندهای استونیایی را به صحنه میبرد؛ اثری که تماشاگر ایرانی هم دغدغههای خود را در آن پیدا میکند.
به گزارش تیوال به نقل از خبرگزاری مهر، هستی حسینی که به زودی تازهترین تولید تئاتر مستقل را در این مجموعه روی صحنه میبرد، درباره نمایشنامه «وقتی کبوترها ناپدید شدند» توضیح داد: نمایش «وقتی کبوترها ناپدید شدند» نمایشنامهای است به قلم سُفی اُکسانِن نمایشنامهنویس اصالتاً استونیایی اما بزرگ شده در فنلاند که جوایز معتبری برای نگارش نمایشنامه و رمانهایش دریافت کرده است اما پیش از این در ایران هیچیک از کارهای او ترجمه نشده و جامعه تئاتری ما با اکسانن آشنایی چندانی ندارد. به همین دلیل متن توسط محسن ابوالحسنی ترجمه شد تا معرفی تازهای باشد برای تئاتر ایران و به طور اختصاصی برای پروژه جدید تئاتر مستقل مورد استفاده قرار گرفت.
وی ادامه داد: یکی از دلایل توجه ما به این نمایشنامه پیوند و قرابت مضمونی با فضای سیاسی اجتماعی ایران است، چون به هیچ وجه قصد نداشتیم متن خارجی کار کنیم که با شرایط و وضعیت مخاطب امروز ما ارتباط برقرار نکند. نویسنده در خلال ترسیم یک فضای سیاسی به یادآوری بحران و تحولات سیاسی حاکم بر جامعه استونی میپردازد و این مسائل از نوعی است که تماشاگر ایرانی هم میتواند دغدغههای خودش را در آن پیدا کند. اصولاً ما معتقدیم اجرای یک متن خارجی بیآنکه پیوندی با گرفتاریها و دغدغههای مخاطب ایرانی برقرار کند، کار بیهودهای است.
حسینی با تشریح مضمون موردنظر موجود در نمایشنامه اظهار کرد: نویسنده در این نمایشنامه از یک سو به انسانهایی اشاره میکند که در خلال جنگ جهانی دچار دگرگونی میشوند و خانواده و داراییشان را از دست میدهند اما از سوی دیگر هستند افرادی که برای حفظ زندگی و منافع شخصی رنگ عوض میکنند و در مسیر رسیدن به اهداف از هیچ ترفندی حتی قتل نزدیکترین دوستان خود چشمپوشی نمیکنند.
این کارگردان تئاتر تصریح کرد: در نهایت هم تنها شخصیتی زنده میماند و از نظر مالی و اجتماعی به شرایط ایدهآل میرسد که تمام اطرافیانش را از بین برده و بارها به کشورش خیانت میکند. مثال آفتابپرست که بنا به شرایط در حال رنگ عوض کردن است شاید مصداق دقیق چنین افرادی باشد.
کارگردان نمایش «وقتی کبوترها ناپدید شدند» درباره زمان شروع تمرینها و اصولاً پرداختن به این پروژه نیز توضیح داد: شروع این پروژه به سال ٩٧ بازمیگردد که کار با چند نمایشنامه خوانی در تئاتر مستقل برای معرفی متن آغاز شد و آن زمان دوستانی از جمله بهناز جعفری، مهدی کوشکی، شهروز دل افکار، مجید نوروزی، محسن ابوالحسنی، سجاد باقری، داراب داداش زاده، ریحانه رنجبر، مونا شریفی، صبا ایزدپناه، داوود پورحمزه و الناز شهبازی نقش خوانی را برعهده داشتند. پس از دریافت بازخورد از مخاطبان در ادامه تمرینهای کار آغاز شد و تا امروز چیزی حدود ۸ ماه زمان صرف تمرین نمایش شده است.