شکست پایان کار نیست…

محمدحسین کریمی، دی ماه سال ۱۳۷۸ در منطقه ای از جنوب تهران متولد شد. او بازیگری و کارگردانی را از دوران نوجوانی از هنرستان «مردانی ۱۲» در منطقه ۱۰ تهران آغاز کرد.
وی رشته کارگردانی را به عنوان رشته تحصیلی انتخاب کرد. در همان روزهای نوجوانی گروه تئاتری در مدرسه به نام گروه «دال»  تشکیل داد و همین امر باعث شد تا او به عنوان بازیگر و حتی کارگردان، کارهای زیادی در همین هنرستان و مدارس مختلف تهران از جمله مدارس منطقه ۱۰ و ۱۷ انجام دهد. علاوه بر این کارها وارد «شبکه امید» صدا و سیما شد، شبکه ای که مختص نوجوانان کشور است. اما به دلیل بی توجهی مسئولان این شبکه او و دوستانش از آنجا رانده شدند. اما «محمدحسین کریمی» دست از برنامه ها و اهداف خود برنداشت و محکمتر از سابق جلو رفت. حالا این جوان هنرمند جنوب شهری، بهمن ماه سال ۹۸  پس از سالها فعالیت با گروه هنری اش، خیلی زود توانست تئاتری با عنوان «محرمانه» به اجرا درآورد. اما با شیوع ویروس کرونا اجرای آنها در «تماشاخانه مشایخی» پس از دو شب متوقف شد. پایگاه خبری میهن نوین گفتگویی با این هنرمند جوان انجام داده است.

 در آغاز صحبت هایتان درباره اینکه چه عاملی باعث شد تا به سمت هنر بروید، برایمان بگوئید؟
به دلیل مشکلات زیادی که در دوران زندگی چه کودکی و چه نوجوانی گذرانده بودم و همین مسئله باعث شده بود همیشه غمگین باشم. به دنبال راهی بودم تا مردم را شاد و آنها را از غم هایی که در زندگی دارند، تا حدودی دور کنم.

در واقع شما معتقدید که مشکلات زندگی، شما را به سمت هنر کشیده است؟
بله، خب هرکسی در زندگیش مشکلاتی دارد، گاهی اوقات همان مشکلات راهی به سمت آینده باز می کند. کودکی را تصور کنید که همیشه از خندیدن و شاد بودن محروم بوده و در تمام دوران کودکی و نوجوانی به این فکر می کرده که روزی باعث شادی دیگران شود.

  پس با این توصیف کارهای شما بیشتر سبک کمدی دارد؟
بله، بیشتر کارهای من کمدی است. اما این کار آخر (محرمانه) اولین کار حرفه ای و جدی بنده است.

 آیا حمایت خانواده هم شامل حالتان شده، در واقع موافق این کار شما هستند؟
نه چندان، خانواده من هم مانند خیلی از خانواده ها مخالف هنر بودند و هستند. حتی گاهی اوقات تصور می کردند که وقتم را در این کار بیهوده سپری می کنم و باید به دنبال کار دیگری باشم. اما در تئاتر محرمانه کمک های زیادی به من کردند.

  جدی ترین کاری که تا به امروز انجام دادهاید را معرفی می کنید؟
تئاتر محرمانه، اولین پروژه ی حرفه ای و جدی من در تمام این سالها بوده است که هم کارگردانی و نویسندگی کار بر عهده من بود و هم نقش کوتاهی بازی کردم.

  گویا به دلیل ویروس کرونا، تئاتر شما هم مانند خیلی از تئاترهای دیگر اجرا نمی شود؟
بله، متاسفانه به دلیل شیوع  این ویروس اجرای تئاتر ما هم به دستور وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی مانند سایر فعالیت های هنری، متوقف شد.

 درباره روند کارتان در تئاتر محرمانه بگوئید؟
نمایش محرمانه را بعد از ماها تمرین در تماشاخانه مشایخی به روی صحنه بردیم، بعد از دو شب اجرا دقیقا در ۳ اسفند به ما گفتند به دلیل شیوع کرونا تمامی فعالیت های هنری لغو است، ما نا امید نشدیم، در واقع سلامتی مردم برایمان مهمتر بود. ‌منتظر بودم تا از سوی مسئولان خبری برای ادامه کار برسد که هیچ جواب قانع کننده ای به ما نرسید و طولانی شدن ماجرا باعث نگرانی همکاران شد.

 چه نگرانی هایی در بین همکاران شما ایجاد شده بود؟
خب طبق قاعده و قانون تماشاخانه ها در اکثر مواقع معمولا باید مبلغ رزرو و اجاره سالن کامل پرداخت شود تا بتوان به همان مدت رزرو، اجرا انجام شود. ما این کار را انجام داده بودیم و حدس می زدیم که با فروش بلیط می توانیم بقیه هزینه ها را جبران کنیم که با وجود کرونا کل برنامه های گروه بهم ریخت، دستمزد عوامل و بازیگرها پرداخت نشد و همه برای زمانی که برای کار گذاشته بودند منتظر دستمزد بودند. امیدوارم هر چه سریعتر مشکل ما با تماشاخانه مشایخی حل شود و دوستان از نگرانی خارج شوند.

 فکر می کنید، مشکلاتی که برای شما در کار پیش آمده برای بقیه گروه های تئاتر هم بوجود آمده است؟
خیر، درسته که کرونا به همه مشاغل آسیب زده و مشاغل هنری هم جزوی از آن هستند. اما گروه های تئاتری بزرگ و مطرح کشور، بیشتر می توانند این شرایط را تحمل کنند، در صورتی که گروه های نوپایی مثل ما زیر فشار این خسارت ها آسیب های جدی دیدند.

  در این چهار ماه هیچ تصمیمی برای حل این مشکلات نگرفتید؟
“اوایل تصمیم داشتم به محض بازگشایی مجدد سالن ها، محرمانه رو هم به روی صحنه ببرم، حتی طبق اطلاعیه های اخیر وزارت ارشاد، تمامی فعالیت های هنری از تیرماه مجدد آغاز شده اند اما دیدم با این خسارت ها دیگر امکان حضور روی صحنه نیست، به احترام مخاطب ها تصمیم به تهیه نسخه فیلم ‌تئاتر محرمانه کردم که امیدوارم هر چه سریعتر این فیلم‌تئاتر از رسانه تیوال پخش شود.

 مشکل خاصی در پخش فیلم محرمانه به وجود آمده که تا هم اکنون این فیلم پخش نشده است؟
فیلم تئاتر تحویل مراجع مربوطه داده شده و در حال طی کردن مراحل اداری و دریافت مجوز های مورد نیاز برای پخش است، چندی پیش از فروش تعداد زیادی از فیلم‌تئاتر ها جلوگیری شد، در واقع فیلم‌تئاترها دیگر در قالب تئاتر شناخته نمیشوند و در اصل فیلم هستند، پس در نتیجه باید از سازمان سینمایی و سمعی بصری کشور و دفتر شبکه خانگی مجوز پخش تهیه شود، به محض اخذ مجوز محرمانه نیز منتشر می شود. همین موضوع باعث شده تا در پخش فیلم‌تئاتر ما کمی وقفه بیفتد.

 بنظرتان انتشار این فیلم (تئاتر) برای شما سودی هم دارد؟
قطعا خیر، عرض کردم فقط به احترام مخاطبین دست به این کار زدم، اکثر فیلم تئاترهایی که در رسانه ها وجود دارند نمایش هایی هستن که قبلا اجراهایشان را کامل به اتمام رساندند و حالا هم فیلم‌تئاترشان را ارائه کرده اند، اما ما فقط دو شب روی صحنه بودیم و حتی فرصت ضبط فیلم تئاتر هم نداشتیم. فیلم‌تئاتر محرمانه در تاریخ ۳ خرداد با رعایت پروتکل های بهداشتی و بدون حضور تماشاچی در تماشاخانه مشایخی ضبط شده است، این فیلم‌تئاتر با قیمت ۱۰ هزار تومن در تیوال به نمایش در می‌آید، بخشی از این مبلغ حق تیوال است و مابقی برای ما، بنظرتان با این ارقام چند نفر باید نمایش ما را تماشا کنند تا خسارت میلیونی ما جبران شود؟

 در این اوضاع و احوال به فکر کار جدیدی هستید؟
بله،این روزها مشغول نوشتن فیلم نامه جدیدم هستم، اگر شرایط بهتر شود با همکاری دوستانم در شمال کشور، تصمیم دارم فیلم کوتاهی را برای شرکت در جشنواره فیلم کوتاه تهران بسازم.

 آرزوی موفقیت برایتان داریم، سخن پایانی دارید؟
ممنون از شما امیدوارم در آینده نزدیک باز هم محرمانه روی صحنه برود، به امید روزهای خوب، بهبود وضع جهانی، شکست هرچه سریعتر ویروس کرونا، بازگشایی مجدد سالن های نمایش و حضور گرم هنردوستان.