نقش فعال کارگردان در نمایشی که روایتگری زنانه دارد

در چهارمین روز از «هفتمین جشنواره مردمی دانشجویی تئاتر ثمر»، نمایش «کاکل زری گوهر» به کارگردانی و نویسندگی مهشید حسینیان با دکوری زیبا و کمی تأخیر بر روی صحنه رفت.
فضاسازی و دکور این نمایش غمگین و حزن انگیز بود، و دارای سه قاب که در نمادگذاری تصویری نماد مرگ است.
در این نمایش به دلیل زنده بودن موزیک متن هماهنگی بالایی میان بازیگران و آغاز و پایان هر صحنه وجود داشت.
خانم مهشید حسینیان در این نمایش نقش بسیار فعالی داشتند، چرا که ایشان علاوه بر کارگردانی و نویسندگی این نمایش در سه شخصیت متفاوت ایفای نقش کردند.
سرکار خانم حسینیان در پاسخ به این سوال که چرا این سه نقش را یک تنه اجرا کرده اید گفت: به این علت که روایتگری ما روایتگری زنانه است و جنس زن یک جنس است.
وی افزود: من در نقش های بلقیس، جهان سلطان و همچنین زلیخا همسر حاجی بازی کرده ام. 
اما در اصل در نمایش ما یک کارکتر اصلی وجود دارد به نام گوهر که همه روایتگری‌ها در نقش های متفاوت برای اوست و اینکه آدم های مختلفی ک گوهر را می‌شناسند هریک از دیدگاه  خود او را روایت یا قضاوت می‌کنند.
مهشید حسینیان در رابطه با این موضوع که دلیل یکنواختی صحنه های نمایش در چیست؟ گفت: باید یکنواختی در صحنه ها می‌بود زیرا قصدش اذیت کردن مخاطب بود تا تماشاگران دائم فکر کنند. اما نامش را یکنواختی نمی‌توان گذاشت، زیرا سکون‌هایی بود که در بخش های مختلف نمایش وجود داشت.
ایشان درباره سبک نمایش خود گفت: نمایش من یک نمایش کاملا ایرانی بود. سبک، ژانر، مکتب تماما برای تئاتر غرب است، چرا که ما اساسا در ایران تئاتر را وام گرفته ایم، اما اگر سبک نمایشنامه من را بخواهید باید بگویم سبکی کاملا تراژدی و ملودرام دارد.
نمایش «کاکل زری گوهر» حاصل تمرین‌‌ها و زحمات سه ماهه، گروهی یازده نفره بود.