آرام نیک بین بازیگر نمایش «ویایآر» گفت: به نظرتان زندگی بدون هر ابزار و آلات هوشمند مثل لپ تاپ، تبلت، رایانه و ساعت هوشمند چگونه است؟ آیا ما ابزار هستیم یا آنها؟
به گزارش خبرنگار آنا، نمایش «ویای آر» به کارگردانی حامد رحیمی نصر این روزها ساعت ۱۸:۱۵ در عمارت نوفللوشاتو روی صحنه است.
آرام نیک بین یکی از بازیگران این اثر نمایشی درباره نقش خود در گفت و گو با آنا گفت: طبق نمایشنامه من ایفاگر نقش «زن» هستم، تنها زن حاضر در نمایش، که لیدر سایر شخصیتهای نمایش است.
او ادامه داد: شخصیتی که در لایه پیدای نمایش، محرم و مراقب است، لیکن رفته رفته با نقبی به لایههای پنهانتر، از قالب یک شخصیت- کاراکتر تبدیل به یک مرشد، یا بهتر است بگویم مادر خوانده (کنایه از پدرخوانده مافیایی از جنس مونث) میشود.
این هنرمند با بیان چالشهایی که در ایفای این نقش با آن روبرو بوده است، افزود: من بازیگر صحنه هستم، در حدود سی اجرایی که در آن به ایفای نقش پرداختهام، همواره سعی کردم، نقشی متفاوت را برگزینم، لیکن این بار هم به همان منوال و البته با چالشی عجیبتر، حضوری سایه وار و مبتنی بر حرکات محدود و صدابازی پس پرده را به نمایش میگذارم. چالشی که برایم جذاب بود، چون دست و پایم به عنوان یک فرد بیش فعال بسته شد و گویی ریاضتی است که هرشب آن را زیست میکنم.
بازیگر نمایش ویای آر بیان کرد: یک پارادوکس عمیق میان من و نقش وجود دارد. منی که در یک مربع یک در یک محصورم و البته نقشی که رها و فارغ از مکان و زمان است. این خود بر جذابیت و ریزهکاریهای نقش افزوده و مرا به خلاقیت وامیدارد، حالا اینکه این خلاقیت، چقدر موثر و کارگر افتاده، چیزی است که باید کارگردان و البته مخاطب نظر بدهند.
آرام نیک بین در معرفی شاخصهای از نمایش «ویای آر» برای مخاطبان گفت: یک روز را بدون هر ابزار و آلات هوشمند (موبایل، لپ تاپ، تبلت، کامپیوتر، ساعت هوشمند و...) دنیای مدرن بگذرانید. حالاشما بگویید، زندگی چگونه است؟! ما ابزاریم یا آنها؟!