نمایش›آلبوم حشرات

آلبوم حشرات نمایشی است که وقتی درباره اش می نویسی، خطر "لو رفتن داستان"! در آن وجود ندارد. نمایشی نیست که به آسانی بشود در دو جمله ماجرایش را برای کسی تعریف کنیم و این امر البته از حسن هایش تلقی می شود.
به دلیل استراتژی اجرایی و استفاده ی متفاوت از ابرازهای نمایشی، کاربرد مضمونی از بدن بازیگران، زبان نمایشنامه و.. امکان دارد ،مخاطبان بر اساس میزان دریافت و لذت حسی و حتی قوه تخیل شان و... برداشت واحدی از این نمایش نداشته باشند.
برای طرح وضعیت سیاه ،دردناک و در عین حال مسخره و خنده دار مناسبات حاکم بر یک دیکتاتوری کور و رو به زوال، بهترین شیوه ی ابرازی برای این نمایش احتمالا نگاه گروتسک بوده است.آلبوم حشرات ،به نظر یک روز (قراردادی) بی روزنه و بی خورشید زندگی یک ژنرال ، دو زیر دست وهمسر ادبارگرفته اش را در قالب قاب های محصور نمایش می دهد.
تاثیر گروتوفسکی و" تاتربی چیز"اش با توجه به آکسسوار محدود و طراحی صحنه ناچیز و تکیه اش بر بدن بازیگران به مثابه یکی از امکانات بی بدیل فرمیک هنر نمایشی در حمل معانی و تفاسیر محتوی، در این نمایش ،قابل ردیابی است. بخش عمده ای از دریافت های تماشاگران به درک بصری –حسی آنها منحصر در اجرا و تجربه شگرف بلافصل ایشان در جذب حس های بازیگران و اتفاقات روی صحنه می باشد که در اغلب موارد ترجمه ناپذیر و تجربه ای کاملا شخصی و منحصر به خود تماشاگر ... دیدن ادامه ›› است.
***
عنوان نمایش و نحوه ی طراحی حرکات بازیگران،طبیعتا ذهن را به سوی مسخ شدگی(حشره شدگی)این آدم ها در یک سیستم بسته رو به زوال می کشاند. حتی ژنرال هم در حصاربسته قدرت نکبت زده اش ،مسخ و بی عمل شده است.روی صندلی به عنوان نماد قدرت می نشیند و بلند شدن از آن را دیگر میسر نمی داند.اما مرتب صندلی را ترک می گوید و ره به جایی نمی برد. دسیسه های بزدلانه زیردستان، برای خفه کردن ژنرال به طرز احمقانه ای نافرجام رها می شود. بی عملی و از خودبیگانگی از خصوصیات آنها شده است...فریادهای زن ژنرال هم در پوسیدگی و تنهایی اش ره به جایی نمی برد.صحنه ، محدوده ی هذیان آلودی می شود که تماشاگران به طور هولناکی می توانند در بی عملی و انفعال جاری در آن ،شریک باشند. همسر ژنرال شاید قربانی منکوب روابط مردسالارانه دیکتاتوری رجاله است. در عین حال ژنرال خود را گول می زند که خیانت زن و پیشکارهایش درآشپزخانه ، کیک پختن! باشد. در واقع ژنرال ،جهنمی ساخته بود که به تعبیر رفیق نازنینم ،محمد رحمانی، حتی نگذاشته خودش هم به ملکه ی خواسته هایش برسد!
**
آلبوم حشرات ، در عرصه ی تاتر متفاوت، گامی رو به پیش است ... زبان نمایش هماهنگ با مضمون و شیوه اجرایی و فضاسازی هذیانی است.علاوه بر شاعرانگی ، گاه عبث و وهم آلوده است و گاه خشن و مضحک ... تلاش کارگردان در اجرایی کردن ایده اش به واسطه بازیگیری وفضاسازی و طراحی ها ...قابل اعتنا هستند.
شکیب شجره، به نظرم بازیگری با انرژی انفجاری و گاه مهارناپذیری است..... حدود یک ماه پیش درنمایش "آدم ،آدم است" برشت در تماشاخانه ی فانوس ، انرژی او را روی صحنه به صورت افسارگسیخته و شلخته ای حس کردم. حال آنکه این انرژی آتشین ( شاید به سبب تمرین ها و متد کارگردانی) در آلبوم حشرات، به شکل مهار شده ای در تسلط بدنی او بر صحنه دلالت می کرد. آوا شریفی،هم خیلی خوب با میمیک صورت و تسلط بر صدایش حضورش را بر صحنه پر رنگ می کرد.
***
و اینکه فراموش نکنیم این گستره برای کسب تجربه های فراوان و دریافتهای متفاوت و به خصوص کشف راه های ارتباطی ارگانیک بیشتر با مخاطبانش ،همیشه گشوده است.