دن المیریو مردی نجیبزاده و ثروتمند اسپانیایی است که شهرتی مخوف دارد؛ او از بین مستاجران یک زن را به عنوان همخانه انتخاب میکند و حقیقت آن است که همه چیز را بر پایه اعتماد به زنان قرار داده است.
- بازخوانی رمان "ریش آبی" نوشته امیلی بوتوم و ترجمه ویدا سامعی
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
به عنوان صرفا کسی که از دیدن تئاتر لذت میبره اون هم نه حرفه ای و فقط بیننده هوادارش و دوست داره با دیدن هر اجرایی جدا از لذت دیدن بازی های خوب بازیگر ها، اتفاقی یا تغییری یه ذهن و قلبم بیافته و یا آشنا بشم با نوع نگاه جدیدی به یه مقوله ای و ضمن تشکر از عوامل این نمایش به نظرم این اجرا موفق نبود
از آقای دشت آرای به دلیل نمایش های قبلی ایشان، توقع بیشتری داشتم و انتظارم برآورده نشد. نمایش هایی که قبلا از آقای دشت آرای دیده بودم ، نو و متفاوت بودند. در پایان این نمایش ناخودآگاه پرسیدم خب که چی؟!!! برای گروه سنی الف ساخته شده بود. یک نمایش دم دستی
این همه وایب منفی برای اینکار و نمیفهمم
من تئاتر زیاد میرم و واقعا از دیدن اینکار لذت بردم
کامنتها رو که قبل دیدن کار میخوندم گفتم الان میرم میخوره تو ذوقم میگم وای این چه کار بدی بود
ولی رفتم و کار و دیدم و بسیار لذت بردم
بازی خانم شاکردوست خیلی خوب بود
نوید پورفرح به نظرم عااالی بود و در حد و اندازه نقش بازی کرد و کاملا باور پذیر بود
و خسرو پسیانی هم شاهکار بود
به همه عوامل خسته نباشید میگم و ممنون از شب خوبی که یرای ما ساختین
تعریف هرکسی از خیلی خوب و عااالی و شاهکار متفاوته ولی باورپذیر بودن کارکتر باید برای همه یکی باشه...!
نوید پورفرج دقیقا همون کاراکتر بود
یه ادم مریض
خودخواه
که عقاید خودش و برتر میدونست ، با لحن کاملا سرد و مستبدانه...نقشش اینطوری بود و دقیقا همون ادم بود
بیشتر از نقشش بازی نکرد
اغراق خاصی هم نیورد تو نقشش