تا اونجایی که یادمه چهار تا بازیگر بیشتر نداشت میشه بگید نفر پنجم کیه
نمایش امشب خیلی منو خندوند. اما این اصل قضیه نبود چون توقع اصلی من از دیدن این نمایش براورده شد. چرا؟ چون متن داریو فو طنز خیلی تند و تیزی هم نثار طبقه بندی پوسیده و ظاهربینانۀ جامعه کرده بود. الگوی مندرس و متعفنی که فقط به درد همون سطل زباله می خوره ...
فکر می کنم قدری از بعضی عناصر فکاهی مثل تکیه کلام مکرر پلیس زیاد استفاده می شد. گمونم یک چهارم تا یک پنجم این دفعات برای تکرار این تکیه کلام کافی بود.
اما مهم تر از اون من از تمسخر هم جنس گراها خوشم نمی آد ولی توی نمایشهای مختلفی که مال چند دهه قبله ظاهرا هنوز از نظر اخلاقی تمسخر این مسئله چندان برای نویسندگان اهمیتی نداشته.
در مجموع از دیدن این نمایش خوشحالم.
ممنون.
نمایش مرد برهنه و مرد فراگپوش نمایشی کمدی، بهاندازه و بامحتوی است.
با شوخیهای بیمورد قصد خنده گرفتن از تماشاگر را ندارد.
در صحنه اول، در گفتگویی مختصر شخصیتها را میشناسیم و بلافاصله در صحنه دوم در موقعیت قرار میگیریم.
موقعیتی که طنز، درگیرکننده و درعین حال دراماتیک است.
البته این خصوصیات به ساختار اصولی متن داریوفو برمیگردد و البته بازنویسی امیرعلی نبویان بر ارزشهای اجرایی نمایش و باورپذیری شوخیهای آن افزوده است.
پیشنهاد میکنم دوستان دیدن این نمایشِ اندازه و بهجا و بیادعا را از دست ندهند.