نمایش›بولشویک

خیلی خوشحالم که دیشب همزمان با زلزله تهران به یکی از اجراهای پایانی این نمایش رسیدم. جدا از دوستانی که حدود ساعت 11 شب با رفت و امدهای ممتد و موبایل به دست در سالن در حرکت بودند و اخبار زلزله را دنبال می کردند، هنوز هم چک کردن مویابل مورد آزاردهنده شماره یک به نظر میاد.. و قسمت ناراحت کننده ش اینجاست که این دوستان در واقع کار ضوروری ای هم ندارند و عملا فقط در حال چک کردن اینستاگرام و تلگرام هستند و با خونسردی صفحات رو به آرامی بالا و پایین می کنند!

نمایش کمدی و خوش دستی بود و فقط بعضی جاها دیالوگ ها به دلیل صدای بلندگوی تنظیم نشده یا دور بودن بازیگر از صحنه قابل دریافت نبود.
نیاز به وجود سنسور صدا در سالن شماره 1 شهرزاد به دلیل عمق صحنه احساس میشه.

طراحی و عوض کردن صحنه خوب و سریع بود و موسیقی ساخته شده هم جالب و بامزه بود که نشون دادن فقط یک فیلم از اون اتفاق حتما باعث میشد خیلی زودتر برای دیدن این اجرا برنامه ریزی کنم.

سیاهی محض پشت صحنه و حال و هوای اجرا تا حدی یادآور برنامه ها و تله تاترهای دهه 60 تلوزیون بود
فقط متوجه ... دیدن ادامه ›› نشدم که چرا داستان مدرن سازی شده بود و در زمان حاضر اتفاق میفتاد.
در حالیکه تمام صحنه پردازی ها و اتفاقات به سال های انقلاب و گذشته اشاره می کرد...

کار خوبی بود موفق و پیروز باشید.