نمایش›درخت شیشه‌ای آلما

خط داستان و کاراکترپردازی

آلما:
آلما دختر صاحب کارخانه است. که با پدر و مادرش زندگی میکند و از طبقه مرفه. یکی از علایقش آثار آنتیک و عتیقه است. در کنار موسیقی، نوشیدنی، رقص، سکس، غذا.
آلما در خلال جنگ دوم و در دوره ای که انگلستان توسط ژرمن ها تصرف شده، عاشق یک سرباز آلمانی میشود.
عشقی که باعث عقب نشینی نازی ها از انگلستان میشود! سرباز آلمانی توسط همسایه لو داده میشود و مجبور به فرار و ترک دختر می شود و هرگز خبری از او نمی آید. آلما تنها می ماند و هیچ حرفی از این عاشقی به ژوزف نمیزند.
در نظر داشته باشیم این یک داستان رئال و واقعی نیست. پس نباید طبق وقایع تاریخی باشد.

ژوزف:
ژوزف و دختر دیگری عاشق و معشوقند. وضع مالی ... دیدن ادامه ›› خوبی ندارد و از طبقه متوسط است. به عنوان حسابدار در کارخانه پدر آلما کار میکند. همزمان با رابطه اش با آن دختر، با آلما آشنا می شود. برای پیشرفت در زندگی، معشوقش را رها می کند و با آلما ازدواج می کند. علایق مورد توجه آلما را دنبال و برآورده می کند، به جز گوش کردن به موسیقی. کم و بیش صرفه جو و مقتصد است. به غیبت کردن علاقه دارد. بواسطه دامادسرخانه بودنش کنترل زیادی روی زندگی ندارد. و عاشق پیشه است.


دختر(معشوق اول):
دختر، بعد از رها شدن توسط ژوزف، داستان زندگی خود را در کتابی می نویسد و به امید اینکه به دست آلما برسد برای او میفرستد. کتاب اما بدست پدر و مادر آلما میرسد. آنها کتاب را می خوانند و تصمیم میگیرند آنرا از بین نبرند تا کتاب مدتها بعد به آلما میرسد.
دختر خود را از درختی حلق آویز می کند و روحش بواسطه ی کتاب برای انتقام سراغ ژوزف می آید. خاطراتی که با ژوزف داشته است را یادآوری میکند. همینطور خاطرات عاشقانه آلما و سرباز را که برای ژوزف تازگی دارد. حالا ژوزف باید بین آلمایی که میشناخته و آلمایی که روح دختر به او نشان داده یکی را انتخاب کند.

پایان:
ژوزف بعد از مدتی سرگردانی و بلاتکلیفی با اطلاعات جدیدی که از گذشته آلما بدست آورده کنار می آید و به زندگی قبلیش بر می گردد.

نوع پیچیده تر و ساده تری از روایات هم هست که من این رو بیشتر می پسندم.



________
هیچ دلم نمیخواست نمایش رو تو ذهنم خورد کنم و از لا به لای خورده هاش داستان رو در بیارم. اما امروز پست های نمایش رو خوندم و دیدم تقریبا تمام اعتراضات و کلافگی ها نسبت به نبود یا ناقص بودن داستان بوده. با اینکه معتقدم این نمایش داستانگو نیست و نوع و نحوه روایت اهمیت اصلی رو داره، به امید اینکه مختصر کمکی به روشن شدن نمایش بکنه، نوشتم.
تصوری ندارم چطور میشد این چند خط رو زیباتر و جامع تر و تجربه پذیرتر از این که دیدم، نمایش داد…
حالا یه شیشه عطر شکسته برام مونده که عطرش ریخته و رفته و فقط می تونم گهگاهی یه ذره تیکه های بزرگترش رو بردارم و بو کنم. آلمایی که خورد کردم.

این متن رو عمدا گذاشته بودم برای بعد از اتمام اجراها:
درخت شیشه ای آلما یه نمایش ویژه بود برای من. یک نمایش کامل. نه یک نمایش متشکل از نمایشنامه و اکت و نور و طراحی و غیره…
یک چیز بود، یک کل، مستقل از اجزاش…
مثل یه قورمه سبزی یا فسنجون جا افتاده و روغن انداخته که دیگه شناسایی و تمیز اجزاش از هم ممکن نیست. عصاره ی سبزی در دل لوبیا رفته یا طعم گوشت تو جونِ سبزی… هر تیکه ش رو بذاری دهنت، مزه ش مشابهه، حتی بوش… قورمه سبزیه، یک چیزه…
تو این نمایش هم نور در دل اکت رفته، موسیقی در دل نور، بیان به خورد صحنه رفته و داستان…
داستان! این نمایش به نظر من داستانگو نبود. از داستان به عنوان وسیله برای ارائه هدف و کلِ مدنظرش استفاده کرد. این نمایش می تونست بی کلام باشه. میتونست به جای کلام از ویولن یا ترومپت استفاده کنه. می تونست به زبون ژاپنی یا لاتین باشه. اگر نوایی که به گوش میرسه رو حفظ می کرد، نتیجه مشابه بود.
مشابه نظیر به نظیر این تئاتر برام میشه سمفونی. این نمایش برای من یه سمفونی بود…
سمفونی درخت شیشه ای آلما به اجرای فیلهارمونیک ریگولیتو ... دیدن ادامه ›› به رهبری فرید قادرپناه در گام رِ مینور…
یه سمفونی که عالی اجرا شد… مثل بتهونی که برن اشتاین اجرا کنه یا رژدستونسکی که شوستاکویچ رو رهبری کنه…
سمفونیی که فراز و فرود داره، هیجان و‌حزن داره، سورپرایز داره، آرامش داره، سرعت داره، سکون داره و دلهره و… لذت…
به ندرت پیش میاد به اثری اعتماد کنم و ذهنم و خرده قوه ی تمیزم رو خاموش کنم و خودم رو تو یه اثر رها کنم. حتی تو موسیقی، حتی تو فیلم یا نقاشی، به این نمایش اما سپردم و ذهنم از هر طرف احاطه شد. وقتی خودم رو بهش سپردم، منو جاهای قشنگی برد… و تجربه ای نادر و حظی و لذتی…
سال ۱۴۰۰ رو با درخت شیشه ای آلما به یاد خواهم آورد، سمفونی درخت شیشه ای آلما…
ریگولیتویی جان ها، ممنونم که لذتی اینجور عمیق و یکتا بهم دادین. لذتی و حظی بارها بزرگتر از این براتون آرزو دارم…