نمایش›فقط چهل روزه بودم

من این هفته دو اثر از مسعود هاشمی نژاد رو به تماشا نشستم یکی افرای ژاپنی و دیگری همین کار چهل روزه بودم دو متن در دو فضای متفاوت از هم و هر یک به نوعی دوس داشتنی مسعود هاشمی نژاد ثابت کرد که قلم بسیار توانمندی دارد کارگردانی از نظر من پس از متن در جایگاه دوم قرار میگیرد کارگردانی این کار مبتنی بر هدایت بازیگر به شیوه بیومکانیک بود که الحق مسعود طیبی از پسش بر آمده بود اما در مورد بازی های به نظرم بازی ها چندان چنگی به دل نمیزد و بسیار میتوانست بهتر ازین باشد بیان بازیگران به نظرم مشکلاتی داشت اگرچه مشخص بود که بسیار زحمت کشیدند اما به نظرم جا برای بهتر شدن داشت