نمایش›پلاس پلاس به توان ۲

به شخصه با نمایش هایی که نمایشنامه خارجی دارند ارتباط برقرار نمی کنم چون غالبا پارامترهایی مثل نوع بیان، بازی ها و فضای نمایش، مصنوعی، غیر معمول و ناملموس است و در یک کلام به دل نمی نشیند. به علاوه، در اکثر کارهای این چنینی که تجربه دیدن آن ها را داشته ام کارگردان به دنبال بیان یک حرف سیاسی در قالب یک نمایشنامه خارجی است. متاسفانه این ایده بس تکراری و خسته کننده شده است.