نمایش›شادی حقیقی، آرام و بی صداست

وقتی بلیت اینکارو از تیوال خریدم اصلاً نمیدونستم داستان از چه قراره ! فقط عنوان کار بود که منو ترغیب کرد به تماشای اون که بعدش تازه متوجه شدم که بله...
در ابتدا وقتی وارد سالن شدم بر طبق روال همیشه صندلیمو پیدا کردم که سر جام بشینم که خانمی گفتن جای ماست!بلیتو نشون دادم در جواب فرمودن ما از عوامل کاریم و گفتن هر کی هر جا خواست میتونه بشینه !!!
منم که حسابی بهم برخورد چند تا صندلی اونورتر نشستم در حالیکه از عوامل کار انتظار بیشتری داشتم ! لا اقل درستش این بود اول کسانی که شماره صندلی دارن بشینن بعد باقی بیان هر جا خواستن جاگیر شن!
نمایش شروع شد ،چنگی به دل نمی زد اولش خیلی شعاری و خسته کننده تا بازی پانتومیم آقای ریحانی عزیز که میدونم حین کار با چه دردی رو صحنه بودن،کارشون عالیه عالی بود و چقدر خوب شد که امیر جعفری اومدو همه ی اعصاب خردیهای اولشو پاک کرد واسم.
دلم میخواست بگم آقای ریحانی من هم درگیر شدم به نوع دیگه و همه ی این روزهای سختو گذروندم هر چند هنوز به جرم ایرانی بودن داروم گیر نمیاد و ناچارم داروی دیگه با عوارض بدترو تحمل کنم اما دو چیزو در گذر از این روزهای سخت خوب ... دیدن ادامه ›› یاد گرفتم :
فارغ از اینکه آخر قصه چی میشه ؛ من یاد گرفتم که صبور باشم ،خیلی صبور و دومی که خیلی مهمتره اینه که باید در لحظه زندگی کنم.همین.
آرزوی سلامتی برای همه ی بیماران دارم.
آقای ریحانی کارتون درسته.دست مریزاد.