امروز بعد از ۷ سال فیلم تئاتر این کارو دیدم! (خود اجرارو سال ۹۴ دیده بودم)
جدا از طراحی صحنه،لباس،گریم و آکساسوارهای جذاب و چشمگیری که داره باز هم متوجه ارتباط بین متن و شیوه اجرا نشدم. به نظرم ایرانیزه شدنی که مد نظر کارگردان بوده اتفاق نیافتاده بود. ولی در کل اجرای با ارزشی هست چه از لحاظ طراحی و چه بدن بازیگرانش مخصوصا بازیگر نقش ژان.(سینا رازانی)
فیلم تئاترش رو پیشنهاد میکنم برای کسانی که اجرای اصلی رو از دست دادند حتما ببینند.
در نمایش کرگدن نصیر ملکی جو شخصیت ها نه دیگر به کرگدن بلکه به موجوداتی مختلف تبدیل می شوند کلمه های یونسکو ماننده یک یاداوری بروی شخصیت های نمایش ملکی جو تایپ میشوند.اتفاق در طول نمایش رخ نمیدهد بلکه این حادثه در گذشته رخ داده است .وقتی در ابتدا وارد سالن نمایش میشویم شخصیت ها در صحنه حضور دارند و ما در میانه ی راه وارده داستان شده ایم و زمانی که از سالن خارج میشویم نیز داستان به پایان نرسیده است.تماشای این روند برای من لذت بخش بود و دیدن آن را به شما نیز پیشنهاد میکنم.
کاش دوستان عزیز در کامنتهای خودشون مطالب غیر مرتبط با موضوع رو نمی گذاشتند...