پوریا رسولی مسیح

بعد از مدتی دوباره یک نمایش ذهنمو درگیر کرد.ما چقدر توی گذشتمون شخصیت‌های جذاب داریمو بهشون توجه نمیکنیم. کمدی‌ها به اندازه بود اما یک نقدی رو در این نمایش بگم که نمایش انقدر چرخش صحنه‌ای داشت و میخواست همه چیزو بگه شبیه کارناوال شده بود. بازی های بازیگران مطابق اندازه سالن حافظ استانداردهای لازم رو داشت و تمام صحبت‌ها شنیده میشد. یه تبریک هم به اقای دریابیگی میگم که بعد از ساخت فاجعه هایی به اسم ابو و اژدهاک یه کار قشنگ رو وارد سالن کردن.خسته نباشید بچه‌ها 🌹