نمایش›کمدی افسانه ببر

انتظار بیشتری از این کادر دوست داشتنی و بخصوص جناب آقای عامل عزیز داشتم .
همانطور که در پایین تر هم بعضی از دوستان اشاره کردند به نظر من هم بسیاری از دیالوگ ها به زور قصد خنداندن داشتند و متعجبم از نماینده گروه اجرایی که که متن نمایش رو کاملا مقید به نسخه اصلی معرفی میکنند!!
دوست عزیز در مورد استفاده از کلمه "برین" (به معنای بروید) که چندین بار به صورت بسیار نازل سعی در خندانیدن تماشاگران داشت ، هم از متن داریو فو الهام گرفته شده بود؟!
افکت صدا هم به نظر من باعث کمرنگ کردن زحمات آقای هاشمی عزیز می شد و متاسفانه در شب اجرایی که ما بودیم جناب آقای عامل و دستیارشون ظاهرا هماهنگ نبودند و بارها در حین اجرا به دستیارشون نکاتی رو متذکر می شدند(به عنوان مثال نحوه ضربه زدن به صفحه فلزی) که این خود با توجه به نور صحنه در بسیاری از صحنه ها منجر به پرت شدن حواس تماشاگر به بخش فرعی (distract) می شد!(البته شاید این هم بخشی از نمایش بوده باشه!!!)
تنها میتونم بگم از بخشی که سرباز وارد روستا شد به دلم نشست و طنز بقیه کار رو به به علت پایین بودن سطح دیالوگ ها دوست نداشتم.
اما خسته نباشید میگم به آقای هاشمی که تلاششون برای یک اجرای پر انرژی کاملا مشهود بود.

اجرای روی پنجشنبه 31 تیرماه ساعت 21:00

"پرانرژی ، ساده ، دلچسب و لطیف"
در ابتدا لازم میدانم یک خسته نباشید ویژه به جناب هدایت هاشمی عرض کنم که در مدت نزدیک به یک ساعت با تمام انرژی به اجرای چند کارکتر بطور همزمان پرداختند. به جرات میتوان گفت تعداد هنرمندانی که چنین توانایی را داشته باشند شاید انگشت شمار است. هرچند که در چنین اجرا هایی ممکن است اشتباهات یا کم و کاستی هایی نیز وجود داشته باشد اما خوشبختانه در این نمایش این کاستی ها به حداقل خود رسیده بود. اجرای افکت های صوتی بصورت زنده روی صحنه یکی از هوشمندانه ترین تصمیماتی بود که برای این نمایش اتخاذ شده بود . همچنین اجرای اینتراکتیو آقای هاشمی در نقش یک راوی که در طول مدت نمایش با مخاطب ارتباط خود را حفظ می نمود یکی از نکات قابل توجه این نمایش بود.
سادگی فضای نمایش بدون هیچ گونه صحنه آرایی ، تعویض لباس و یا افکتهای روشنایی، ار گیرایی کار نمی کاهد و اجرا بقدری قوی و پویا هست که تماشاگر را با خود ... دیدن ادامه ›› همراه کند.
یکی از جالب توجه ترین نکات این نمایش ، از دیدگاه یک طنز سیاسی، لطافت آن در بیان دیالوگهایی با اشاره به شخصیت های سیاسی شناخته شده برای تماشاگران می باشد. شاید به ظاهر در ابتدا برای تماشاگر فقط به یاد آوردن شخصیتی خاص موجب خنده و شادی می شود اما اشاره ی لطیفی که در پس نمایشنامه با توجه به دیالوگ های بیان شده برای هر شخصیت اجرا می شود ، نگاهی انتقادی و طنز گونه (هرچند بسیار کوتاه) دارد.

باز هم شاید این نمایش یک شاهکار در عرصه تئاتر نباشد اما بی شک جزو نمایش های دلچسب و روانی بود که در چند سال اخیر به تماشا نشسته ام. شاید مدتهاست که به دنبال یک شاهکار هنری خاص می گردم اما در این میان به تماشا نشستن چنین نمایشهایی با یک ساعت احساس خوب در کنار اجرایی خوب که هر دو این ها مدیون طرح و کارگردانی خوب آقای عامل بودند، می تواند همیشه لذت بخش باشد.