نمایش›دانتون

این نوشته احتمالا پر از غلط املایی است پس لطفا ایراد نگیرید دیکته -9-
من فکر میکنم که
اگر بعد از تماشای این نمایش کسی بگوید "نفهمیدم" نباید هیچ انگی به او زد.
انگ مخاطب عام( کم تیاتر دیده و نا آشنا با به اصطلاح پوز های تیاتری) و فیلان و فلان و ...
این نمایش حتی شاید مخاطب خاص(تحصیل کرده تیاتر> منتقد تیاتر>تیاتر بین حرفه ای ((منظور کسی که سالهاست تیاتر جزوی از کالای فرهنگی و سبد ماهانه اش قرار میگیرد)) ...) رو نیز ازار داده و اغنا نکند .
این نمایش تنها یک تجربه ی تماشاست.
تجربه ای از جنس کیفیت روزانه ... دیدن ادامه ›› ی بازیگر.
این نمایش قرار است داستانی را از یک نمایشنامه تعریف کند اما هیچ یک از دیالوگهای نمایشنامه به صورت مستقیم بیان نشود. و بازیگران در زندانی که توسط کارگردان طراحی شده قصه را به مخاطب برساند
این روایت گاهی با نا هماهنگی بازیگران الکن میماند.
گاهی در بهترین شرایط ممکن به مخاطب رسانده میشود.
گاهی انقدر حماقت بازیگری بر کار غالب میشود که لیدر اجرا(یکی از بازیگران) در پایان اجرا با گستخی تمام بی هیچ احترامی به شعور مخاطب داستان را در چند خط ساده روایت میکند و..
گاهی انقدر درک و فهم بازیگری بر کار و بازی یک دیگر غالب میشود که همه ی بازیگران به یک اندازه از اجرا لذت میبرند و همین باعث میشود که مخاطب نیز در یک تجربه ی ناب تماشا با حالتی پر از پرسش از سالن نمایش خارج شود.
پس این اجرا تنها یک تجربه ی لذیذ تماشاست که ممکن است در طول زندگی یک بار ان را تجربه کرد.
جذابیت اجرا در این نهفته است که هیچ یک از عناصر اجرا(متن_کارگردانی_بازیگری_موسیقی_طراحی صحنه_و غیره) با اجرای روز قبل شباهتی به هم ندارد بلکه اجرای هر روز متناسب با کیفیت ان روز بازیگران است.یعنی اگر شما هر روز این اجرا را تماشا کنید انگار یک نمایش(با تمامی اجزایش. حتی ولوم صدای موسیقی)جدید با قصه ای جدید و روایتی جدید تماشا کرده اید.
دیدن این نمایش توسط بنده ی حقیر به عنوان یک تجربه ی زیست همراه با بازیگر و کارگردان و ... به همه؛ حتی کسانی که اولین نمایشی است که تماشا میکنند توصیه میشود.
در پایان نمایش خواهشا نگویید که نفهمیدیم. چون نیازی به فهمیدن نیست تنها باید در تجربه ای از تماشا با دیگر مخاطبان سهیم شده ایم
خسته نباشید. گروه دوست داشتنی.