نمایش›دایره گچی قفقازی

درباره نمایش:
فن فاصله گذاری یا اپیک «نمایش دایره گچی »در مکتب اپیک نوشته شده و اصولا تمام کارهای برشت به جز گالیله در مکتب اپیک نوشته شدند آثاری مثل ننه دلاور، آدم آدم است تفنگ های خانم کارا کله گردها و کله تیزها، البته بخشی از آثار برشت آموزشی هستند.یعنی برای آموزش مارکسیسم به گروه نمایش نوشته شده اند.
برشت به اصالت جامعه معتقد است و تقریبا در تمام کارهایش قهرمان ندارد به جز دایره گچی قفقازی که گروشه قهرمان است.
این ویژگی‌ها ی مکتب اپیک است، همه چیز بیان کننده آن است که نمایش می‌بینیم و فضای خیالی بسیاری از اوقات قطع می شود و به تماشاگران یادآوری می شود این یک نمایش است و برای ایجاد اندیشه تغییر درباره یک موضوع کار شده.
کارگردانی مکتب اپیک با مکتب رئالیسم کاملا متفاوت است و همه چیز نوعی اغراق و شالوده شکنی است. بازیگری به سمت نقد شخصیت و ساخت کاریکاتور جلو می رود، پس بازی ها حسی نیست همیشه و گاهی بازیگر از نقش بیرون می‌آید.
دکور و ابزار قرار نیست توهم واقعیت ایجاد کند همچنان که بازی، کارگردانی و لباس و سایر وسایل نمایشی و ساده هستند.