در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
مخاطبان گرامی، پیرو اعلام عزای عمومی، به آگاهی می‌رسد اجرای همه نمایشها و برنامه‌های هنری به مدت یک هفته از دوشنبه ۳۱ اردیبهشت تا پایان یکشنبه ۶ خرداد لغو شد.
با توجه به حجم بالای کاری، رسیدگی به ایمیل‌ها ممکن است تا چند روز به طول بیانجامد، لطفا از ارسال مجدد درخواست خودداری نمایید.
تیوال نمایش پنگوئن، مرغ دریایی و چند پرنده دیگر
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 18:58:09
امکان خرید پایان یافته
۱۴ آذر تا ۱۴ دی ۱۴۰۰
۲۰:۱۵  |  ۱ ساعت و ۲۰ دقیقه
بها: ۶۵,۰۰۰ و ۵۵,۰۰۰ تومان  |  جزییات
از ردیف ۱ تا ۶: ۶۵،۰۰۰ تومان
از ردیف ۷ تا ۹: ۵۵،۰۰۰ تومان
روایت غیرخطی از آخرین روز زندگی مشترک یک زوج و جشن خداحافظی آن‌ها در حضور دوستانشان که با اتفاقات عجیبی همراه می‌شوند و ...
  • تماشاگر گرامی، درب سالن راس ساعت آغاز نمایش، بسته می‌شود و به هیچ عنوان امکان ورود پس از بسته شدن درب وجود ندارد.

اخبار

›› “نمایش پنگوئن، مرغ دریایی و چند پرنده‌ی دیگر” تمدید شد

›› نشست روانشناسانه‌ی نمایش «پنگوئن، مرغ دریایی و چند پرنده‌ی دیگر»

›› به دیدن یک کمدی روانشناسانه بروید‎‎

›› هدیه‌ی نمایش «پنگوئن مرغ دریایی و چند ‌پرنده‌ی دیگر» به مناسبت روز دانشجو

›› رونمایی از پوستر نمایش «پنگوئن مرغ دریایی و چند پرنده‌ی دیگر» در آستانه‌ی آغاز

ویدیوها

مکان

خیابان حافظ، خیابان نوفل لوشاتو، نبش تقاطع رازی، پلاک ۱۸، عمارت نوفل‌لوشاتو
تلفن:  ۶۶۹۵۲۶۰۰

نقشه بزرگتر و مسیریابی
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
تیاتر خیلی زنده ای بود. ریتم خوبی داشت. بازیگرا خیلی خوب بودن. فیلمنامه و تونل‌های رویایی ای که داشت برام جالب بود. ولی بعضی از شوخی ها دست چندم بود. ولی کل از دیدنش خوشحالم
تاتر خوبی بود ، پرداخت به موضوع روز جامعه بسیار خوب بود ، بازیگران بسیار روان بازی می کردند ، ریتم تندی داشت و اصلا خسته کننده نبود ، میزان های خوبی داشت . چهره و بازی متفاوتی از امین نبی الهی دیدیم . در مجموع این کار نسبت به کارهای روی صحنه همزمان، امتیاز خوبی داشت
جشن جدایی یک زوج با همراهی دوستانشان

جشن جدایی کاملا اتفاقی کمدی/ تراژیک هست و البته که نمایش سعی دارد این مساله را در طول کار تعمیم دهد ولی ... دیدن ادامه ›› کاملا الکن میماند.
مرد داستان نویسنده ای ست که دائما در دنیای ذهنی خود و نوشته هایش سیر میکند و همین امر باعث شده که همسرش با وجود اینکه کماکان به شوهر و زندگیش علاقه مند است تصمیم به جدایی بگیرد.
در شب آخر همراه دوستانشان به دیدن تئاتری میروند که بین کمدی بودن و تراژدی بودن آن با هم اختلاف نظر دارند.
نمایش میخواهد نگاه متفاوت انسانها به یک امر واحد را بررسی کند،نظرات متفاوت، واکنشهای متفاوت و البته تاکید اصلی بر طرز تفکر و نگاه مرد نویسنده داستان است.
ما مدام تصویر تراوشات ذهنی او را میبینیم،جدل او با ذهنش را نیز.او مهمان هایش را با شخصیتهای زاییده ذهنش مواجه میکند.سه بار در طول نمایش فلش بک زده میشود به لحظه ابتدایی و ما به سه صورت متفاوت ولی وابسته به هم این داستان را مرور میکنیم.
یکی از مهمترین مشکلات نمایش از نظر من انتخاب مرد/نویسنده(فراز)هست .جناب حافظ آهی انتخاب مناسبی برای این نقش نبود.چه از لحاظ جنس بازی و چه از لحاظ چهره وفیزیک .به هیچ عنوان با ایشون همراه نشدم.با خنده هایی تمسخرامیز،کتابی در دست با تپقهای فراوان
آیا برای باورپذیر بودن یک نویسنده باید تمام مدت کتابی به دست گرفت؟ آن هم در شب قبل از جدایی؟؟؟؟گوشه ای نشست، پورخند زد و کتاب خواند؟؟!!!!
بازی دیگر بازیگران قابل قبول بود ولی من بازی امین نبی الهی را کاملترین و درست ترین دیدم.
به شخصه دلیل آواز خوانی ۴ دختر جوان را نفهمیدم به خصوص که دو مرد دیگر داستان هم بی دلیل با آنها همراه شدند؟؟؟
دلیل این میزان شل حرف زدن مهسا برای چه بود؟برای خوش آمد تماشاگر؟

آیا دغدغه یک مرد نویسنده که تمام زندگیش را به خاطر اینکه دوست دارد تنها باشد، بخواند و بنویسد و غرق در رویاها و نوشته هایش باشد،ارتباطات بعد از جدایی ست؟؟؟ آیا دغدغه اش برقراری ارتباط با دوست صمیمی همسرش است؟؟
ما باید نویسنده را دوست داشته باشیم و با او همذات پنداری کنیم یا رفتار و منشش را مذموم نماییم؟
چرا کلا دغدغه همه بر اساس روابط جنسی ست؟
تلاش نمایش برای نشان دادن چه چیزی به ماست؟
همراه شدن ما با ذهن یک نویسنده و دغدغه هایی به شدت سطحی و جنسی؟
از نظر من نمایش با اینکه سعی دارد نویسنده را انسانی خاص و متفاوت فارغ از مادیات و دنیای مادی (کسی که بال دارد و متمایز از انسانهای دیگر است)نشان دهد ولی کاملا او را انسانی با سطح دغدغه های پایین و مادی و جنسی نشان میدهد.

در کل نمایش را کمی سردرگم و الکن در بیان دیدم.نمایشی که نتوانسته بود نه کمیک باشد و نه تراژیک.
با تشکر از جناب عبدی برای زحماتشان برای کارگردانی این نمایش( که کار سختی ست از نظر کارگردانی) ولی بازی ایشون را اصلا نپسندیدم، این انتخاب هم از نظر من انتخاب درستی نبود.