تشریفات ساده در یک شب سرد و بارانی در ناکجاآباد میگذرد و محور آن کشف رمز از پروندهی قتلی است معما گونه. صورت مقتول از بین رفته و تنها مظنون پرونده نه برگهی هویتی دارد و نه به یاد میآورد که در شبانهروز گذشته، چه بر او گذشته است.
- بر اساس فیلمی از جوزپه تورناتوره
- از همراه داشتن فرزندان زیر ۱۲ سال خودداری نمایید.
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
نوشتن دربارهی نمایش تشریفات ساده کار آسانی نیست. زیرا نمایش یک کار شستهرفته و تمیزی است که برای خود و بیننده احترام قائل بوده تقریبا از همه جهات استانداردهای مطلوبی دارد. ولی به نظر من کلیت اثر آنچنان دلچسب از کار درنیامده است که این ناشی از دو علت مهم است. اولا فیلمنامه فیلمی که این نمایش از آن اقتباس شده زیاد فیلمنامه درخشانی نیست و لذا خود فیلم هم علیرغم بهرهگیری از مثلث تورناتوره، دیپاردیو و پولانسکی باز هم نتوانسته خود را در حد یک فیلم مطرح معرفی کند. ولی دلیل و دوم مهمتر آن که کارگردان نمایش به همین اثر هم خیلی بیش از حد وفادار بوده و با وسواسی زیاد سعی داشته موبهمو فیلمنامه را برای مخاطب به نمایش درآورد و این باعث شده نفس و ضرباهنگ درام به کلی گرفته شده و نمایش طولانی و گاهی کسلکننده به نظر برسد.نشان به آن نشان که زمان فیلم اصلی ۱۰۸ دقیقه و زمان نمایش ۱۲۰ دقیقه است.این همه تلاش ،بازیها و صحنه پردازی عالی و پر زحمت این گونه گویی سرجای خود ننشسته است.
پس از خواندن نقد دو سوال برایم مطرح شد، اول اینکه مدیوم فیلمنامه اصلی بیشتر تئاتری ست یا سینمایی؟ دوم اینکه اگر مدت نمایش ۹ دقیقه بیشتر شده،آیا به دلیل اضافه کردن صحنه هایی برای متفاوت کردن نمایش نبوده؟
از نظر بنده در نمایش، المان ها و صحنه ای(هایی) به فیلمنامه اضافه شده که اساسا به دنبال کمی نرم تر شدن داستان و عام تر کردن آن بوده پس در نتیجه فاصله گرفتن از وفاداری اتفاقا بسیار به جا و مینیمال جا گرفته است.
از طرفی قابل درک است که با داشتن پیش زمینه منفی از فیلم نمیتوان توقع معجزه از این نمایش داشت، شاید اگر این نمایش اولین برخورد مخاطب با داستان باشد، ضرب آهنگ و ریتمش قابل هضم تر شود، بازیگری ها بیشتر به چشم آید و همه چیز با وجودش شناخته شود نه صرفا با متر ... دیدن ادامه ›› مقایسه..
و در آخر از دیدگاه بنده در داستانی که حتی کلمات قابل حذف نیستند، ترکیب صدا،تصویر و نمایش، همان خلاقیت و ابزاری بوده که کارگردان برای خروج از وفاداری در عین وفاداری به کار برده که از قضا بزرگترین نقطه ی قوت این نمایش هم بوده، چرا که از طرفی مانند ماژیک هایلایت بر روی اوج و فرودها ارزش گذاشته و از طرف دیگر حتی ذره ای فوکوس مخاطب گمراه نشده ست
پس از خواندن نقد دو سوال برایم مطرح شد، اول اینکه مدیوم فیلمنامه اصلی بیشتر تئاتری ست یا سینمایی؟ دوم اینکه اگر مدت نمایش ۹ دقیقه بیشتر شده،آیا به دلیل اضافه کردن صحنه هایی برای متفاوت کردن نمایش ...
ممنون از شما دوست عزیزم. وقتی نمایش از یک اثر هنری دیگری اقتباس شده لاجرم شما حاصل کار را با منبع الهام مقایسه میکنید. من هم مثل شما معتقدم که فیلمنامه اصلی بیشتر در جنبه تاتری دارد فقط عرضم این بود که آن چنان اثر درخشانی نیست و برای همین خود فیلم اثر درخشانی از کار درنیامده است و اکنون که کارگردان محترم چنین اثری را برای اقتباس انتخاب کردند با تغییر در نحوه روایت و یا حتی افزودن دستمایه های جدید میتوانستند حتی از اثر اصلی هم پیشی بگیرند که این اتفاق نیفتاده است. در پایان ذکر این نکته ضروری است که این صرفا نظر بنده است چون به شدت دلم میخواست این همه استعداد در بازیها و صحنه آرایی و نور و موسیقی بیشتر به دل بنشیند.
یه قصه گویی خوب . یه اجرای محترم .تمرین شده و جذاب . برای من بهترین نمایش چند ماه اخیر اصفهان بود ک البته یک سر و گردن از بسیاری از نمایشهای دیده شده در تهران هم بالا بود . بازیهای خوب . فضاسازی جالب . نور و صدا و موسیقی انتخابی مناسب . هماهنگی قابل قبول . میزانسن درست تئاتری. عالی نبود ولی خیلی خوب بود. شاید ده دقیقه کوتاهتر میشد بهتر بود .به هر حال خوشحالم از اینکه این نمایش در زادگاهم اجرا شد و من را قانع کرد . و امیدوارم دوستان اهل تئاتر در اصفهان حتما ببینند و حمایت کنند. خدا قوت