این تاتر را میتوان از جنبههای مثبت و جنبههایی که میتوانست بهتر باشد مورد بحث قرار داد.
- نمایشنامه بسیار قوی که از نوشین تبریزی انتظارش میرفت و البته سبک نویسندگی ایشان کاملا قابل مشاهده بود.
- بازی فوقالعاده برخی از بازیگران از جمله الهام شعبانی
- اجرای موسیقی پایانی بسیار زیبا و تاثیرگذار
- نحوه متفاوت آغاز نمایش با روال معمول
- استفاده از بازیگران بسیار جوان هرچند فرصت مناسبی برای بروز استعدادها است، با موضوع نمایش که به روی صحنه بردن نمایش رومئو و ژولیت است
... دیدن ادامه ››
همخوانی ندارد و برای بیننده پذیرفتنی نیست که این افراد قرار است تا ساعاتی دیگر چنین نمایشی را اجرا کنند.
- تفاوت عمیق بین بازی بازیگران احساسات متضادی را همزمان در مخاطب ایجاد میکند که دلچسب نیست. از جمله تغییر صدای بسیار مصنوعی یکی از بازیگران.
- عدم وجود دکور خاص، بازی بسیار کوتاه سیما تیرانداز و نقش حاشیهای ایشان، تعداد زیادی از بازیگران بسیار جوان و نوجوان از آکادمی بازیگری سیما تیرانداز و سایر موارد اینچنینی ذهن مخاطب را به سمتی میبرد که تصور کند بیشتر شاهد یک بیزنس است تا یک اثر هنری.
در مجموع این نمایش ارزش دیدن دارد و احساس خوبی در بیننده در پایان ایجاد میکند. آفرین بر کل تیم و با آرزوی رشد استعدادهای نوظهور.