درود.
خسته نباشید میگم به گروه و زحمات همه ی اعضای گروه به خصوص نویسندگان و کارگردانان.
تئاتر حصار موضوع دغدغه مندی داشت اما در بارزه ی زمانی خودش و متاسفانه الان انقدر این موضوع ها در جامعه ی ما جا افتاده که دیگه کسی بهش اهمیت نمیده و بنظرم این تئاتر دغدغه ی امروز مردم ما نیست.
کارگردانی کار و طراحی در قالب اون فضا خوب انجام شده بود اما میشد بیشتر روش کار بشه و تمرین بشه.
انتخاب بازیگران به شدت مشکل داشت بجز یک نقش که آقای میرزایی بازی میکردن کاملا به اون نقش میخورد.
بازیگران زن و مرد به شدت در حجم بیان و بازی باهم کنتراست داشتند
و ارتباط بازیگران روی صحنه ... دیدن ادامه ›› ضعیف بود.
نمایشنامه اوج و فرود های خوبی داشت اما شروع و پایان کلیشه ای و ضعیفی داشت در واقع کار خلاقه و تازه ای نبود در چندین کار دیگه هم مشابه اش دیده میشه.
مصطفی فرهادی که نقش خسرو رو بازی میکرد هنوز چکیده ای از نقش پیرمرد لوکوموتیوش را میشد در آن دید مخصوصا در بیان این بازیگر و روی بازی خود کنترل نداشت.
انتخاب موسیقی به شدت با فضاهای کار تطابق داشت و یکی از نقاط قوت کار موسیقی کار بود.
فریاد های اضافه در کار گوش مخاطب را اذیت میکرد و انتخاب بازیگر نقش پسر عمه عروس مشکل داشت و بازی به شدت مصنوعی و تکرار مضاعف این نوع بازی کردن نقش مستی.
و یکی از جالبی های کارهای آقای بدیع زاده این است که تقریبا در همه ی کارهاشون دغدغه ی تجاوز رو دارن و عشق در کارهاشون جایگاه ویژه ای داره.
در کل آرزوی موفقیت دارم برای کل گروه و به امید اجراهای تحسین آمیز تر از این گروه خوب🌹🙏