عشق واژه غریبی است
نمی دونم من اینقدر سر در گمم یا اکثر هم دهه ای های من اینطورین؟ منظورم دهه شستی ها است. خیلی غریبیم با واژه عشق خیلی دوریم از روابط نا همجنس، یه جورایی بد جوری بلا تکلیفیم توی این قضیه، تقصیر خودمونه یا تقصیر تاریخ،جغرافیا، علوم اجتماعی،علوم دینی، علوم سیاسی، ریاضی و فیزیک و غیره مون نمی دونم. فقط به جد می دونم که خیلی توی فلسفه عشق موندیم، بد جوری هم گیریم، آمار طلاق و دوباره نگم بهتره، واقعا تکیلف خودمون در مورد عشق، باخودمون معلومه؟ می دونیم چی می خوایم ازش، چی می دونیم ازش یا چی هست اصن؟
این نمایش رو دیدم، بگذریم از اینکه نمایش پر انرژی،طناز، خوش ریتم و با احساسی بود. یه چیزی تو دل این نمایش بود که بد جوری ذهنم و درگیر کرده، اونم اینکه واقعا عشق یعنی چی؟ به چه دردی می خوره؟ اصن باید باشه؟ یا نبودنش بهتره؟ به دردسرش می ارزه ؟ یا حتی یک لحظه اش هم به یک دنیا می ارزه؟
یه روز به یه دوست عزیزی گفتم: کی عاشق شدی؟
گفت:وقتی عاشق میشی دیگه زمان معنی نداره
آیا واقعا اینطوریه؟
ال نینو به کارگردانی نسیم افشار پور با بازی های تقریبا یک دست و رون که همگی با انرژی و در لحظه نقش آفرینی می کنند، ... دیدن ادامه ›› حرف برای گفتن داره، یا الاقلش اینه که ذهنت رو درگیر می کنه. لحظه های کمدی و درام این نمایش به خوبی در اومده و دکور رئال و فضاسازی فانتزی اما به جای این اثر تماشاچی رو تا آخرین لحظه با خودش می کشونه. افشار پور بازیگر جوون و خوش ذوقی است که سرشار از انرژیه و بیشتر می تونم بگم که بازیگری است حسی که تکنیک رو هم بلده، اما تکیه بر حسش اونو به خوبی بر صحنه به پیش می بره. دیگر عوامل گروه هم به خوبی کار خودشونو انجام دادن و موسیقی زنده این نمایش به زیبایی هر چه تمام تر تماشاچی رو به اوج می بره. دیدن این نمایش جذاب و دیدنی، که پر است از لحظه های ناب کمدی و احساسی رو به شما عزیزان پیشنهاد می کنم.