به قول دوستی، اگر همین دیالوگ‌ها و پادکست‌های «علی عشقی» واقعا در حد پادکست می‌بود و در کانالی پخش می‌شد -نه یه تئاتر- بهتر بود. از نظر منی که شاید ماهی یک تئاتر برم، بازی‌ها به شدت ضعیف و نمایشی بودند و دیالوگ‌ها بی‌هدف. کپی از متون مختلف نمایشی و موسیقی ولو به هر قیمتی آزاردهنده است؛ «مادرم مرد» را کامو در قالب بیگانه می‌گوید، از دهان سجاد افشاریان در تئاتر شرقی غمگین بیرون بیاید، آن هم به صورت سخنی پوچ برای ده ثانیه، هیچ هدفی در ذهن هیچ مخاطبی را روشن نمی‌کند.
انتظار بالاتری از این تئاتر داشتم که اصلا برآورده نشد.