«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
شاید حمایت از آثار جزئی از وظایف ما باید باشد تا حفاظتی باشد بر پیکر نحیف این چنین نمایش ها، ولی ای کاش برای مخاطبان هم ارزش قائل شوند و احترام بگذارند. تیم اجرا هم باید بدانند که خنده های دوستانتان بر جذابیت نه تنها نمی افزاید، بلکه بیشتر به تضاد نظرات مخاطبان و پوچی داستان می رساند ما را. بگذریم که چقدر عمل شنیع و سطح پایینی ست. با کمال احترام برای ناباریگران نمایش، بسیار مبتدی بودند، از نحوه دیالوگ گفتن، تا بدنشان.
بعد از نمایش لانچر وقتی دوست عزیز کارگردان میاید و توصیه می کند که فان فار هم برای گروه ماست و از آن حمایت کنید، از اعتبار خودش که در طی 2 ساعت و اندی نمایش خودش کسب کرده خرج می کند. ولی ای کاش صادقانانه تر با مخاطب رفتار شود.
چون جواب بی احترامی را نباید با بی احترامی داد، از 10 دقیقه بعد از شروع نمایش تا آخر آن سالن را ترک نکردیم.
بنظرم بهترین نمایشی بود که در سال اخیر دیدم، فیلنامه منسجم و دارای تعلیق، طنز و خوف توام که مخاطب را درگیر می کند و با خود تا آخر نمایش می کشاند، بازی هایی که نمیدانم بازیگران سرباز آن تا چه حد سابقه بازی داشتن، ولی به حدی باورپذیر و بی نقض بازی کردن که گویی زندگی کرده بودن نقش را، نه بازی. البته از اتخاب بازیگران هم نباید غافل شد که به شدت فیت تقششان بودند.
نمی دانم آگاهانه بود یه خیر، ولی نمادگرایی هایی که در دل فیلمنامه نهفته بود، به شدت درگیر کننده بود و لذت بخش.