((جهان عصیانی سارا کین))
درباره ی نمایشنامه نویس،واپسین کارش وبرخی از اجراهای آن

جنون در ۴:۴۸نوشته سارا کین،نمایشنامه نویس تاثیرگذار بریتانیایی است. نمایشنامه ای نامتعارفی که در افسردگی حاد نویسنده نگاشته شد و بازتاب دهنده روح زخم خورده خالقش بود. کین 28ساله،چندماه پس از اتمام این متن در بیمارستان کالج پادشاه لندن با بندکفش،خود را حلق آویز کرد.
کین بر تئاتر بریتانیا و البته کارگردانان بزرگ تئاتر جهان از جمله توماس اوسترمایر آلمانی تاثیر معناداری گذاشته است.او یکی از ارکان شیوه ای از تئاتر قلمداد می شود که بعدها توسط منتقد تئاتر بریتانیایی الکز سی یرز in-yer-face نامگذاری شد. شکلی از تئاتر که :"پس گردن تماشاگر را می گیرد،تکانش می دهد و پیامش را می رساند..پرخاشگر ،تحریک کننده و جسور است، مرزهای نرمال را می شکند و ساحت خصوصی تماشاگر را خدشه دار می کند و آرامش کاذبش را برهم می زند!این نوع تئاتر فرمی از درام است که از اصول و قواعد ناتورالیستی دوری می جوید و در عین حال متاثر از تئاتر اکسپرسیونیستی است و بسیار مبتنی بر تجربه گرایی...در این شکل تئاتر از محتوی و متریال شوک آور،رکیک،مواجه برانگیز بر روی صحنه استفاده می شود." سارا کین، مارک راون هیل و آنتونی نیلسون سه چهره شاخص in-yer-face تئاتر هستند.
کین می خواست شاعر شود اما متوجه شد،شعر توانایی انتقال افکار و احساساتش را ندارد.او از افسردگی شدید و طولانی مدت رنج ... دیدن ادامه ›› می برد.جذب صحنه تئاتر شد چراکه معتقد بود تئاتر هیچ حافظه¬ای ندارد و همین مساله آنرا به اگزیستانسیالیستی ترین هنر بدل می کند. سارا کین از دنیایی می¬نوشت که اطرافش می دید.از جهانی که عشق و خشونت عمیقا در هم تندیده شده و امید و یاس تصاویر آینه واری از یکدیگر هستند.زبان کین بی حشو و اضافات،نیروی شاعرانگی قدرتمندی دارد و در جستجوی فرم های تئاتری نوآورانه است.
جنون 4:48، فاقدمتن ساختمند، قطعه قطعه و با تعداد کارکترهای نامشخص بدون نام است. برخی خوانش ها، نمایش را جستجو و اکتشاف نهلیستی ذهن زنی در آستانه خودکشی ارزیابی می کنند و آنرا متعلق به ادبیات یاس برمی شمرند. عده ای هم این اثر را مدیون افسردگی کلینیکی کین می دانند و نه بینش هنری واقعی اش... اما در هر صورت بسیاری از منتقدین هنرهای نمایشی معتقدند میل توقف ناپذیر کین در ایجاد فرم های بدیع، این اثر را به یک رقص هماهنگ شاعرانه بدل کرده است.. نغمه سرایی متن به تصاویر قدرتمندی صحنه بندی شده است. اجراهای بسیاری از آثار کین و نیز جنون در 4:48،در سراسر جهان بر صحنه آمده است و اجرای نقش اصلی آن به دلیل دشواری و پیچیدگی اش چالشی بزرگی برای بازیگرانش قلمداد می شود. ایزابل هوپر،بازیگر بزرگ فرانسوی در سال 2015 این نقش را بازی کرد.
به دلیل ساختار این نمایشنامه به تفاوت فهم،نگرش و هستی شناسی هر طراح و کارگردان،شکل های اجرایی متفاوتی با تعداد مختلف بازیگران و حتی به صورت مونولوگ روی صحنه رفته است. در سال 2015 از این متن تنظیمی برای اپرایی شد که مورد توجه بسیاری قرار گرفت.
در ایران هم علاوه بر اجرای روی صحنه خانه تاتر، اجراهایی از این متن انجام شده ..در اسفند ماه سال1394 اجرایی به کارگردانی علی اکبری،در تماشاخانه موج نو،با سه بازیگر و با تاکید بر ایجاد رابطه بین پزشک و بیمار در آستانه فروپاشی روانی طی پروسه درمان و طراحی کلینیکال روی صحنه رفت.همچنین در سی وپنجمین جشنواره بین المللی تئاترفجر ،اجرایی از کشور گرجستان با دو بازیگر روی صحنه رفت با تاکید براینکه با چالش درونی میان دو وجه از شخصیت اصلی روبرو هستیم و این دو وجه از یک شخصیت در مقابل هم قرار می گیرند.