اگر بپذیریم که هیچ نمایشی قادر نخواهد بود بدون پیچیدگی لازم که همانا خون زندگی و نبض نمایش محسوب شده و آتش و بحران دراماتیک را خلق کرده و بی آن نمی تواند به حیات خود ادامه دهد می توان چنین نتیجه گرفت که نبود این عنصر اساسی در نمایش می تواند آن را تبدیل به یکسری حوادث غیردراماتیک خسته کننده که فاقد آغاز ، میانه و پایانی منسجم می باشد تبدیل نماید این نمایش درست همانند دیگر نمایش این کارگردان یعنی سقراط نمایشی درهم و گاه چنان رها و پر از زیر غرض هایی که گاه این زیر غرض ها چندان درشت و عمده می شدند که غرض اصلی و بزرگتر کاملا به فراموشی سپرده می شد.
1. عدم دستری آگاهانه و کشف بازیگران از جوهره ی شخصیت ها و نه وجه ظاهری آنها
2. عدم موفقیت آنها در انتقال روحیه شخصیت ها به تماشاگران
3. عدم یک فنداسیون محکم و قوی
4. فاقد نقطه ی اوج لازم و تقابل های دوجانبه ی کیفی
5. گم کردن مسیر نمایش توسط تماشاگران به دلیل از دست دادن مشاهده ی هدف مشخص شده ... دیدن ادامه ›› توسط بازیگران
6. تقلیل و ضعیف شدن کنش ها به دلیل عدم فشردگی و تمرکز گفتگوها و ایجاد شک در وجود تماشاگران
7. مشاهده نشدن هیچگونه هول و هراسی در کنش ها و افعال بازیگران نسبت به عمل در حال وقوع
8. ...
ما را با نمایشی مرده و فاقد حیات و پیچیدگی لازم مواجه می نماید و ماحصلش چیزی جز ابهام ، تار و کدر شدن ذهن تماشاگر نخواهدبود.